Stamford Bridge – opis projektu

Zmuszeni brakiem możliwości przeprowadzki, w 2014 roku działacze Chelsea podjęli decyzję o całkowitej przebudowie Stamford Bridge. Przygotowanie projektu zlecono światowej sławy architektom z Bazylei (Herzog & de Meuron), a głównym założeniem było zwiększenie pojemności i potencjału komercyjnego.

Lokalne uwarunkowania są bardzo trudne, ponieważ dotychczasowy stadion ograniczają dwie linie kolejowe (ostatecznie będą przykryte promenadami dla widzów) oraz gęsta zabudowa dookoła. Architekci musieli wielokrotnie ścinać bryłę planowanego stadionu, by nie ograniczała dostępu światła mieszkańcom dookoła, trzeba było też obniżyć planowane boisko. W efekcie stadion będzie wysoki jedynie na 46,12m, czyli poniżej najwyższego punktu starego Stamford Bridge (maszty zachodniej trybuny).

Estetycznie stadion to hołd dla architektury Londynu – tej piłkarskiej, mieszkalnej i sakralnej. Można odnaleźć wiele ciekawych nawiązań, jak imponująca murowana kolumnada (w sumie 246 kolumn), zdobienia kowalskie czy sama konstrukcja dachu przywołująca ducha angielskich stadionów z początku XX wieku. Różnorodne elementy tworzą spójną i nowoczesną formę zewnętrzną.

Wewnątrz ma się znaleźć miejsce dla ok. 60 tys. widzów z podziałem na trzy poziomy w proporcjach 40%, 20% i 40%. Najmniejszy będzie tradycyjnie już środkowy balkon w większości dedykowany klientom korporacyjnym. Całkowita powierzchnia użytkowa stadionu ma się zbliżyć do 130 tys. m2.

Budowa będzie prowadzona etapami. Pierwsze znikną wolnostojące budynki należące do Chelsea oraz przylegająca do południowej trybuny Chelsea Village. Później zburzony zostanie cały stadion, którego następca ma stanąć w niewiele ponad rok! Wraz z nowymi drogami dojścia i przygotowaniem infrastruktury obiekt będzie w pełni gotowy po niespełna czterech latach od pierwszej rozbiórki.