Estadio Municipal Zaragoza – opis projektu

Pierwsze zapowiedzi budowy nowego stadionu w Saragossie pojawiły się przy okazji (nieudanej) kandydatury Hiszpanii na organizację Euro 2004. Wizytująca wówczas La Romaredę delegacja UEFA uznała obiekt za niezgodny z wymogami, dlatego obiecano, że w razie wyboru Hiszpanii, w Saragossie powstanie nowy obiekt.

Euro 2004 ostatecznie powędrowało do Portugalii, jednak już wkrótce powrócono do tematu nowego stadionu w Saragossie.

Pierwsze konkretne plany budowy nowej areny pojawiły się za kadencji José Atarésa na stanowisku burmistrza (alkada) Saragossy (2000–2003). Atarés zapowiedział budowę nowego stadionu już kilka miesięcy po swoim wyborze, we wrześniu 2000.

Ogłoszony został konkurs architektoniczny, który rozstrzygnięto w grudniu 2002, a autorem zwycięskiej koncepcji było biuro projektowe katalońskiego architekta Ricardo Bofilla.

Stadion miał pomieścić 42 tys. widzów i kosztować 47 mln €. Był to projekt funkcjonalnej areny ze szkła i betonu, całkiem nowoczesny i zarazem ekonomiczny. Obiekt miał posiadać przeszklony dach, pokrywający większą część widowni, a także podziemne parkingi.

Stadion planowano wybudować na południowo-zachodnich przedmieściach, w dzielnicy Valdespartera. Inwestycję zamierzano sfinansować dzięki sprzedaży dotychczasowego stadionu, w miejsce którego miało powstać blisko tysiąc nowych apartamentów.

Projekt był przedmiotem politycznych targów, jego zwolennikami były partie PP i PAR, przeciwne zaś były PSOE i CHA. Latem 2003, po wyborach samorządowych, opozycja okazała się zbyt silna i projekt upadł.

Po kolejnych nieudanych próbach, do budowy nowego stadionu w Saragossie udało się doprowadzić dopiero w 2024, w związku z przygotowaniami do Mistrzostw Świata 2030.