Carrier Dome – opis stadionu

Budowę nowego stadionu na krańcu kampusu Syracuse University wymusił zły stan poprzednika. Archbold był stary, nie dawał możliwości rozbudowy, a modernizowanie byłoby nieopłacalne. Dlatego, uwzględniając warunki pogodowe, uczelnia postanowiła zbudować kryty stadion z popularnym w tamtym czasie pompowanym dachem z włókna szklanego.

Finansowanie dla projektu zostało zapewnione w większości ze środków stanowych. Stan Nowy Jork przekazał 15 mln $, dodatkowe 2,75 mln ofiarowała firma Carrier (do dziś w nazwie), a resztę sfinansowała uczelnia. Cały budżet nie przekroczył 26 mln $, a stadion przy pojemności ok. 50 tys. miejsc można uznać za ekonomiczny. Zresztą dziś bardzo wyraźnie widać to na elewacji, która może odstraszać surowością w zestawieniu z wieloma eleganckimi budynkami kampusu.

Od otwarcia w 1980 roku stadion jest jednym z najbardziej wielofunkcyjnych w USA. Służy równocześnie drużynom akademickim futbolu amerykańskiego, lacrosse i koszykówki. Największą pojemność osiąga podczas meczów piłkarskich, jednak dzięki swoim rozmiarom ustanawiał kilka razy rekordy frekwencji dla uniwersyteckiej koszykówki, najwyższy na poziomie 35 tysięcy osób. W całych Stanach żaden inny uniwersytet nie zbudował tak dużego krytego stadionu, choć niektóre uczelnie korzystają z aren poza swoimi kampusami.

Do dziś obiekt zachował formę z 1980 roku, choć jego zadaszenie zostało całkowicie wymienione w 1999 roku.