Husky Stadium – opis stadionu

Otwarty w 1920 roku stadion futbolowo-lekkoatletyczny na kampusie University of Washington miał formę podkowy otwartej na wody Jeziora Washington od wschodniej strony. Jednopoziomowe trybuny oparte w znacznej części o nasyp mieściły wówczas ok. 30 tys. osób.

Pierwsza znacząca rozbudowa przyszła w 1936, gdy nad istniejącymi trybunami powstała nadbudowa dla dodatkowych 10 tysięcy osób. W 1950 wzdłuż wschodniej strony boiska uniwersytet zbudował drugi poziom trybun, pierwszy raz z efektownym zadaszeniem bez podpór. Analogiczna rozbudowa po drugiej, północnej stronie stadionu, miała miejsce w 1987 roku, ustalając pojemność na 72,5 tysiąca ludzi.

Pierwszy układ z 1920 (dolna podkowa z wolną wschodnią stroną) został zachowany aż do 2011 roku, gdy ruszyła największa przebudowa w historii stadionu i jednocześnie największa inwestycja w historii University of Washington. Uczelnia za 261 mln $ wymieniła ogromną większość starzejącej się coraz bardziej konstrukcji, zachowując jedynie górny poziom widowni na północy, z 1987 roku. Mimo wielkiego wydatku stadion odtworzono w formie bliskiej tej sprzed przebudowy. Uczelnia zrezygnowała z bieżni lekkoatletycznej, stworzyła niewielką trybunę wschodnią (by nie blokować widoku na jezioro), a na południu pojawiła się bogata strefa komercyjna.

Wszystkie trybuny otrzymały nowoczesną infrastrukturę, jednak celem było zachowanie charakterystycznego układu stadionu, z którego ten zasłynął w całych USA. Telewizja ESPN uznała go za najgłośniejszy stadion, mierząc głośność dopingu powyżej 133 decybeli. Husky Stadium był też jednym z pierwszych, a być może pierwszym (jak twierdzą miejscowi), na którym tłum wspólnie stworzył falę, dziś nazywaną meksykańską.

Na co dzień obiekt jest domem akademickiej drużyny Washington Huskies, jednak w swej historii gościł wiele innych wydarzeń. Z jednej strony to mecze NFL zespołu Seahawks, a z drugiej wielkie przemówienia (prezydentów Hardinga czy Reagana) czy koncerty.