Bryant-Denny Stadium – opis stadionu

W swej wyjściowej konfiguracji w 1929 roku mieścił ok. 12 tys. widzów na zakrzywionej wschodniej trybunie i nawet ten rozmiar okazał się większy od zapotrzebowania. Na otwarciu pojawiło się ok. 6 tys. osób, które oglądały pewne zwycięstwo zespołu Crimson Tide nad Mississippi College.

Tide zadomowili się na obiekcie od pierwszego pojedynku (choć część meczów rozgrywali na Legion Field) i wkrótce zaczęli przyciągać na główny stadion University of Alabama coraz większe tłumy. W 1937 wschodnia trybuna urosła o połowę. Tuż po II wojnie światowej pojemność wynosiła już 31 tysięcy. Prawie co dekadę rozmiar zwiększał się bardzo znacząco, osiągając w latach 1980. poziom aż 60 tysięcy miejsc. Co ciekawe, do tego momentu wszystkie trybuny miały tylko jeden poziom.

Dopiero w 1987 zapadła decyzja o nadbudowie drugiego poziomu po zachodniej stronie stadionu. W chwili otwarcia był bardzo nowoczesny, a w 1998 prawie identyczna nadbudowa pojawiła się po wschodniej stronie. Obie górne trybuny mieściły po ok. 10 tys. widzów, oferując też grubo ponad 100 lóż.

W latach 2006-2010 bryła stadionu domknęła się dzięki budowie dwóch rozległych górnych trybun za północną (2006) i południową (2010) bramką. Stadion wskutek decyzji podjętych jeszcze we wczesnych latach istnienia nabrał bardzo ciekawej formy z zaokrąglonymi trybunami wzdłuż boiska i prostymi na obu końcach. Dzięki tym dodatkom wzrosła też liczba lóż – do 159!

Nazwa stadionu to połączenie dwóch nazwisk kluczowych w historii obiektu i uczelni, do której należy. Do 1975 w nazwie widniało nazwisko George’a H. Dennyego, rektora uniwersytetu. Z czasem dodano również legendarnego trenera Paula Bryanta, pod wodzą którego Tide odnosili wielkie sukcesy.