Hayward Field – opis stadionu

Dlaczego wybudowano nowy Hayward Field?

W 2015 Eugene otrzymało prawo do organizacji lekkoatletycznych mistrzostw świata w 2021. Ma to być pierwsza edycja tej imprezy rozegrana w Stanach Zjednoczonych. W związku z zawodami zaczęto planować modernizację zasłużonego Hayward Field. Powstały w 1919 stadion, od otwarcia Autzen Stadium w 1967, pełnił rolę niemal wyłącznie areny lekkoatletycznej.

Z czasem obiekt stał się najważniejszą areną do uprawiania królowej sportu w całych Stanach Zjednoczonych, jako gospodarz wielu edycji krajowych mistrzostw lekkoatletycznych, kwalifikacji olimpijskich, mistrzostw międzyuczelnianych czy corocznego mityngu Prefontaine Classic, zaliczanego do cyklu Diamentowej Ligi. Na co dzień obiekt służy natomiast lekkoatletom Oregon Ducks, drużyny sportowej przynależnej do University of Oregon.

Ponieważ blisko 100-letni obiekt w swej dotychczasowej formie nie prezentował się zbyt okazale, podjęto kontrowersyjną decyzję o rozbiórce dotychczasowych trybun i budowie w jego miejscu od podstaw zupełnie nowego stadionu, mającego stać się najnowocześniejszą areną lekkoatletyczną w Stanach Zjednoczonych, godną miana najważniejszego obiektu tej dyscypliny w kraju.

Prace rozpoczęły się w czerwcu 2018 od rozbiórki starych trybun. Projekt nowej areny stworzyła pracownia SRG Partnership, a głównym wykonawcą było przedsiębiorstwo Hoffman Construction. Koszt budowy wyniósł 200 mln $ i został pokryty z donacji, głównie od współzałożyciela Nike, Phila Knighta, a także od ponad 50 innych prywatnych sponsorów.

Kiedy otwarto nowy Hayward Field?

Nowy stadion gotowy był w czerwcu 2020, ale z powodu pandemii COVID-19 i związanych z nią restrykcji, zwlekano z oddaniem go do użytku. Jesienią 2020 korzystanie z obiektu w celach treningowych rozpoczęli lekkoatleci Oregon Ducks. Inauguracyjna impreza na stadionie, zawody Hayward Premiere, miała miejsce w dniach 2–3 kwietnia 2021. Z powodu pandemii, na trybuny weszły jedynie osoby związane ze startującymi lekkoatletami. Przełożone zostały też lekkoatletyczne mistrzostwa świata, które odbyły się na stadionie w lipcu 2022.

Czym charakteryzuje się nowy Hayward Field?

Obiekt znajduje się w obrębie kampusu University of Oregon. Wybudowany od podstaw stadion dedykowany jest wyłącznie lekkiej atletyce. Nowe trybuny otaczają 9-torową bieżnię niemal na całym obwodzie i są usytuowane tak blisko niej, jak to tylko możliwe.

Za wyjątkiem północnego łuku, trybuny są dwupiętrowe. Górna krawędź trybun posiada łagodnie zakrzywiony kontur, zmieniający ich rozmiar. Górny poziom wyposażony jest w maksymalnie 18 rzędów, najwyższy pułap osiągając w okolicy południowo-zachodniego narożnika. Dolna kondygnacja posiada najwyżej 9 rzędów.

Poza północnym łukiem, trybuny przykrywa zadaszenie, kryjące jedynie górne partie widowni. Konstrukcję dachu tworzy 76 zakrzywionych, drewnianych żeber, wraz ze stalowym szkieletem, a całość pokryta została przepuszczającym światło, kopolimerowym (ETFE) materiałem. W dachu zamontowane zostało oświetlenie stadionu.

W północno-wschodnim narożniku obiektu stanęła wysoka na 188 stóp i 8 cali wieża, mająca imitować znicz olimpijski. Stanowi ona jeden z najbardziej charakterystycznych elementów nowego stadionu. Jej elewacja pokryta została perforowanymi, metalowymi panelami z wizerunkami najwybitniejszych postaci, które związane były z tym obiektem. Zarówno wieża, jak i elewacja całego stadionu, mogą być podświetlane nocą.

Trybuny wyposażone zostały w komfortowe, składane krzesełka, tworzące mozaikę w odcieniach zieleni. W południowo-wschodnim narożniku, w górnej kondygnacji, znajduje się niewielka luka, tworząca wrażenie pewnego odseparowania wschodniej części trybun od reszty. Północny fragment trybun posiada tylko jedną kondygnację, obniżającą się łagodnie w kierunku wschodnim, aż do całkowitego zaniku w okolicy północno-wschodniego narożnika.

Pojemność stadionu wynosi 12 650 widzów. Brak drugiej kondygnacji i dachu w północnej części trybun tworzy oryginalny układ stadionu, sprawiający wrażenie otwartego i przewiewnego. Możliwe jest także dostawienie w tej części dodatkowych, tymczasowych miejsc dla widzów.

Za północnym łukiem znajduje się ogromny (wysoki na 60 i szeroki na 160 stóp), lekko zakrzywiony telebim, oddany do użytku w 2022. Na jego zewnętrznej stronie umieszczono wizerunek Billa Haywarda. Kolejne dwa, mniejsze telebimy znajdują się w narożnikach. Telebimy na Hayward Field charakteryzują się nieregularnym kształtem, ze skośną dolną krawędzią, dopasowującą się do zmiennego konturu trybun.

W okolicy północno-wschodniego narożnika umieszczono statuę Billa Bowermana. Oryginalnie, odsłonięty w 2000 roku monument, znajdował się po stronie północno-zachodniej. Bowerman był długoletnim trenerem lekkoatletów z University of Oregon, który przez lata wychował wielu utytułowanych sportowców, a także współzałożycielem firmy Nike. Pomnik przedstawia Bowermana w pozie trenera obserwującego swoich podopiecznych, spoglądającego w kierunku bieżni, ze stoperem trzymanym w lewej dłoni.

Otwarta przestrzeń za północno-wschodnim narożnikiem, przy skrzyżowaniu Agate Street i 15th Avenue, nosi nazwę Powell Plaza. Znajduje się tam główne wejście na teren stadionu.

W przestrzeniach pod trybunami znajdują się sale treningowo-rozgrzewkowe z udogodnieniami do trenowania m.in. sprintów, biegów przez płotki, skoku w dal, skoku wzwyż, a nawet skoku o tyczce. Ponadto obiekt oferuje szereg innych pomieszczeń, oprócz szatni także biura, gabinety medyczne i odnowy biologicznej, audytorium, punkty gastronomiczne i usługowe, itd.

Cały stadion przepełniony jest symboliką podkreślającą jego typowo lekkoatletyczny charakter, a także nawiązującą do jego historii oraz regionu. Na ścianach znajdują się liczne murale czy wizerunki znanych sportowców i trenerów związanych z obiektem. W wieży stadionu mieści się tzw. Hayward Hall, gdzie można zwiedzać wystawy poświęcone bogatej historii lokalnej lekkiej atletyki.

Obiekt, podobnie jak poprzednik, nazwany tak już w 1919, nosi imię Billa Haywarda, który przez ponad cztery dekady był trenerem lekkoatletów Oregon Ducks, pracował także jako trener w kadrze olimpijskiej USA od 1908 do 1932.