John Smith’s Stadium – opis stadionu

Decyzja o budowie nowego stadionu w Huddersfield zapadła w 1992 roku. Za projektem stanęli architekci HOK Sport (później Populous), a wykonawcą została firma Albert McAlpine, która później wykupiła nazwę obiektu na 10 lat.

Prace ruszyły w 1993 roku, a otwarcie miało miejsce już latem 1994. Obiekt nie był wtedy jednak gotowy, miał jedynie dwie trybuny. Całość prac wartych 40 mln funtów zamknięto dopiero w 1998.

Bardzo charakterystyczna konstrukcja dachu ze stalowymi łukami podtrzymującymi poszycie sprawia wrażenie, że obiekt jest symetryczny. Jest jednak wręcz przeciwnie – każda trybuna jest inna. Główna, zachodnia, ma dwa poziomy (w tym 26 skyboksów) widowni. Zachodnia również ma dwa, ale jest znacząco wyższa od tej wymienionej wcześniej. Niższy poziom trybun jest tymczasowy i można go rozmontować, by postawić scenę. Nad tymi rzędami znajduje się kolejnych 16 lóż. Z kolei trybuny wschodnia i południowa (ta ostatnia stanowi sektor przyjezdnych) są jednopoziomowe i mają bardzo skromne zaplecze – konstrukcja opiera się na nachylonym gruncie.

Po ukończeniu stadion uznawano za jeden z najlepszych w Anglii, został nawet uhonorowany tytułem budynku roku 1995 przez RIBA. Własność stadionu jest podzielona między właścicielami obu grających tu klubów (jeden z nich to zespół rugby) i miastem w stosunku 60/40.