St. Andrew’s – opis stadionu

Stadion został zbudowany z inicjatywy klubu ok. kilometra od poprzedniego obiektu, który był za mały na potrzeby Birmingham City. W 1906 roku w dzielnicy Bordesley stanęły cztery trybuny, z których tylko jedna była wyposażona w ławki i zadaszenie. Trybuny mieściły ponad 60 tys. widzów, a oficjalny rekord frekwencji ustanowiono w 1939 przy okazji pucharowego meczu z Evertonem.

Wkrótce później obiekt ucierpiał podczas niemieckiego bombardowania i pożaru, który strawił główną trybunę. W latach 1950. doszło do kilku znaczących modernizacji – w 1956 uruchomiono oświetlenie, a niedługo później pojawiła się tablica świetlna, zadaszenie nad ogromną trybuną dla najbardziej zagorzałych kibiców. Pojawiła się też niewielka trybuna główna.

Kolejne dekady nie dały jednak wielu kolejnych inwestycji, dlatego standard obiektu stopniowo się pogarszał. W latach 80. działała już tylko jedna trzecia żarówek oświetlenia, a stan konstrukcji był fatalny. Krytycznym momentem był 11 maja 1985, kiedy wybuchły zamieszki, runęła ściana, a pod nią zginął chłopiec. Wkrótce później wprowadzono podwyższone standardy bezpieczeństwa, a klub na skraju upadku zaczął je wdrażać od 1993 roku, dzięki wejściu nowego właściciela. Do 1999 roku powstały od podstaw trzy nowe trybuny, a jedynie stara trybuna główna ocalała, oczywiście przechodząc gruntowne odświeżenie.