Amex Stadium – opis stadionu

Klub musiał wynieść się z burzonego Goldstone Ground w połowie 1997 roku, nie mając w mieście alternatywnego domu. Starania o budowę stadionu dla zespołu „Mew” ruszyły wkrótce potem, ale walka trwała latami. Fani organizowali marsze, wiece poparcia, stworzyli nawet partię polityczną i wymusili na ówczesnym premierze zajęcie stanowiska w sprawie nowego stadionu. W tym czasie ich klub grał w odległym o ponad 75 km Gillingham.

Wreszcie pod koniec grudnia 2008 ruszyły prace przygotowawcze, w kwietniu 2009 właściwa budowa, a jej koniec nastąpił wraz z początkiem czerwca 2011. Efektem 2,5-letniej budowy jest American Express Stadium – bo tak nazywa się za sprawą umowy sponsorskiej. Ponieważ jednak nikomu nie chce się wymawiać tak długiej nazwy, wielu mówi o nim po prostu AmEx Stadium lub The AmEx. Część kibiców nie przyjmuje jednak do wiadomości sponsorowanej nazwy i zapewniają, że dla nich ten obiekt będzie się nazywał jak we wczesnym stadium planowania – Falmer Stadium.

Niezależnie od nazwy warta aż 105 mln funtów inwestycja to 22 347 miejsc dla widzów, które podzielono na niezależne trybuny. Największa z nich – główna – mieści ponad połowę całej pojemności (11 833) i ma aż 3 poziomy. Po przeciwnej stronie boiska jest strefa rodzinna (5404 miejsca), a za bramkami odpowiednio sektory dla śpiewających miejscowych (północ – 2688) i kibiców przyjezdnych (południe – 2575).

W razie zapotrzebowania w narożnikach i nad istniejącymi sektorami można stworzyć dodatkowe sektory i zmieścić aż 35 000 osób. Już w trakcie budowy okazało się, że zaplanowana liczba miejsc o wyższym standardzie jest za mała i do planowanych przez KSS Group 2109 miejsc dobudowano kolejnych 400. Później, w latach 2012-2013 trybuny urosły do 30 750 miejsc.

Jak Amex Stadium prezentuje się na tle pozostałych stadionów ligi?