Stadion Śląska (Oporowska) – opis stadionu

Choć Śląsk gra na zupełnie nowym stadionie, dla wielu kibiców jego domem pozostanie poczciwa Oporowska. Obiekt powstał jeszcze w czasach niemieckich, funkcjonował jako boisko z bieżnią od lat 20. XX wieku. W kolejnej dekadzie powstała nasypowa trybuna zachodnia, od strony torów. Później pojawiła się jej bliźniaczka na wschodzie i w takiej formie obiekt pozostał na dobre.

Choć miał bieżnię, widownia znajdowała się stosunkowo blisko boiska, dlatego można było przeobrazić obiekt w typowo piłkarski poprzez usunięcie torów do biegania i budowę trybun za bramkami. O ile z bieżnią nie było problemów, o tyle budowa „brakujących” trybun okazała się znacznie większym wyzwaniem.

Na początku XXI wieku powstał plan budowy dwóch nowych trybun i rozbudowy trybuny wschodniej o dodatkowe rzędy. Całość miała dać ok. 13,5 tys. miejsc, jednak starania o Euro 2012 oznaczały, że Wrocław i tak zbuduje zupełnie nowy obiekt w innym miejscu. W związku z tym ten przy Oporowskiej przeszedł tylko doraźną modernizację, otrzymując sztuczne oświetlenie, podgrzewaną murawę, a także dwie trybuny tymczasowe za bramkami, które w perspektywie średnioterminowej pozwoliły spełnić wymogi.

Śląsk Wrocław nie był pierwszym piłkarskim gospodarzem stadionu, ta rola przypadła niemieckiemu Breslauer SpVg 02 (od 1936), którego polskim następcą został właśnie Śląsk. Przez wiele lat na obiekcie odbywały się szlagierowe mecze w krajowych i międzynarodowych rozgrywkach, choć te najważniejsze Śląsk przenosił na Stadion Olimpijski. Grała tu również Reprezentacja Polski, choć tylko raz, w 2008 przeciwko Słowenii.

Śląsk przeniósł swoje mecze na Stadion Wrocław w 2011 roku, wracając na Oporowską na treningi oraz okazjonalne mecze.