Stadion Wisłoki – opis stadionu

Uroczyste obchody pięćdziesiątej rocznicy powstania Unii Dębica, jednego z najstarszych klubów sportowych na Podkarpaciu, obejmowały między innymi otwarcie nowego stadionu piłkarskiego przy ulicy Parkowej. Prace nad budową obiektu rozpoczęły się w 1957 roku i były finansowana przez Zakłady Przemysłu Gumowego.

Budowa stadionu trwała niespełna rok i już w lipcu 1958 roku odbyło się uroczyste otwarcie, oczywiście w rocznicę manifestu lipcowego. W ramach wydarzenia na nowym stadionie odbyła się defilada z udziałem sportowców wszystkich klubowych sekcji. W tym samym roku klub zmienił swoją nazwę na Wisłoka Dębica i od tego czas stadion znany jest pod nazwą Stadionu Wisłoki.

Nowy obiekt, w przeciwieństwie do swego poprzednika stojącego przy ul. Wilusza, był w stanie pomieścić rosnącą liczbę fanów klubu, który w tym czasie odnosił coraz większe sukcesy (jak na przykład awans do trzeciej ligi w 1957 roku).

W kolejnych latach Stadion Wisłoki służył głównie jako miejsce rozgrywek dębickiego klubu oraz arena wydarzeń kulturalnych i uroczystości z udziałem miejscowej społeczności.

Stadion zyskał dzisiejszy kształt w wyniku licznych modyfikacji i modernizacji. Największa trybuna, stojąca po stronie zachodniej utrzymana jest w klubowych barwach - bieli i zieleni. Pierwotnie w użyciu były tak krzesełka, jak i sektory stojące poniżej, jednak te drugie zostały oficjalnie wycofane.

Sektory zlokalizowane po przeciwnej stronie boiska są znacznie mniejsze, choć pełnią rolę głównej trybuny (z racji bliskości budynku klubowego z szatniami). Na zadaszeniu centralnej części stoi wiata dla komentatorów, z kolei na południu trybuny - sektor gości.

Duże zaangażowanie środowisk fanowskich w utrzymanie jak najlepszego stanu obiektu potwierdza, jak ważnym miejscem dla kibiców jest Stadion Wisłoki. Warto wspomnieć o remoncie obiektu w 2016 roku, kiedy to kibice społecznie pracowali nad renowacją stadionu. W ramach prac między innymi zostało odnowione główne wejście na stadion i ogrodzenie.