Stadion KSZO – opis stadionu

Położony na południu Ostrowca Świętokrzyskiego stadion miejski powstał na terenach ofiarowanych przez miejscową hutę. W wyjściowym układzie był obiektem piłkarsko-lekkoatletycznym. W 1956, z okazji awansu KSZO na trzeci poziom rozgrywek, obiekt urósł do ok. 5 tys. miejsc. Kolejna rozbudowa przyszła w 1975 roku, obejmująca częściowe zadaszenie trybun.

Wówczas większość widowni znajdowała się na usuniętej później konstrukcji nasypowej. Dzisiejsze trybuny nasypy mają tylko wzdłuż boiska, a i tam nadbudowane są kolejnymi rzędami na konstrukcji stalowej. Kształtu współczesnego obiekt zaczął nabierać w 1997 roku, gdy KSZO awansowało do Ekstraklasy i ruszyła modernizacja, wliczając instalację krzesełek oraz zadaszenie widowni.

Ponieważ jednak pojemność po montażu siedzisk na zaledwie 10-rzędowej widowni była niedostateczna, zapadła decyzja o budowie dwóch dużych trybun za bramkami, w miejscu dawnych łuków bieżni. Pierwsza pojawiła się południowo-zachodnia trybuna w 2001. To właśnie pod nią znalazły się szatnie. Rok później gotowa była jej „siostra” za północno-wschodnią bramką, już bez zaplecza. W tym samym roku odpalono po raz pierwszy oświetlenie.

Tym samym w 2002 r. Ostrowiec Świętokrzyski dysponował jednym z nielicznych obiektów w Polsce z kompletem krzesełek, do tego zadaszonych. Trudno zatem dziwić się, że aż trzykrotnie po rozbudowie pojawiła się tu reprezentacja Polski, raz w meczu eliminacyjnym (2003, przeciwko San Marino). Łącznie przy Świętokrzyskiej rozegrano cztery mecze Polski, dwa kobiecej reprezentacji i dwa o Superpuchar Polski.