BJK Inönü Stadi – opis stadionu historycznego

Pierwszy plan budowy stadionu przy pałacu Dolmabahce pojawił się w 1939 roku, jednak wybuch II wojny światowej wstrzymał realizację scenariusza. Dopiero w 1943 budowa ruszyła, a jej efektem był otwarty w 1947 nowy stadion piłkarsko-lekkoatletyczny, nazwany imieniem İsmeta İnönü, następcy Ataturka na stanowisku prezydenta. Co prawda w latach 1952-1973 ze względów politycznych patrona zmieniono, ale później przywrócono dawną nazwę.

Najbardziej znaczącymi elementami architektury obiektu są południowa brama z dwiema wieżami oraz front głównej trybuny – wejście do siedziby klubu.

Pierwotnie obiekt mieścił ok. 16 tys. widzów, ale z powodu ogromnego zapotrzebowania szybko urósł do ok. 40 tys. przez budowę łuków. Montaż krzesełek w latach 1990. doprowadził do obniżenia pojemności o połowę, dlatego w latach 2003-04 usunięto bieżnię, a w jej miejscu pojawiły się nowe sektory, pozwalając na widownie powyżej 32 tys. osób.

Po ostatniej modernizacji prezentowano rozmaite plany budowy nowego obiektu, jednak liczne ograniczenia terenowe i konserwatorskie blokowały pomysł przebudowy. Wreszcie udało się uzyskać wszystkie pozwolenia i akceptację dla projektu, który szanuje historyczne walory samego stadionu i jego otoczenia, spełniając też oczekiwania klubu.