Turner Field – do 2016

Pojemność 50 000
Kraj Stany Zjednoczone
Miasto Atlanta
Kluby Atlanta Braves
Rok zamknięcia 2016
Inne nazwy Centennial Olympic Stadium (1996)
Nazwy potoczne The Ted
Inauguracja 18.05.1996
Czas budowy 1993–1996
Renowacje 1996–1997, 2005
Koszt 209 mln $
Projekt Atlanta Stadium Design Team (Heery International, Rosser Fabrap International, Williams-Russell & Johnson, Ellerbe Becket)
Wykonawca Atlanta Stadium Constructors (Beers Construction, HJ Russell Construction, CD Moody Construction)

Reklama

Turner Field – opis stadionu historycznego

Jak w skrócie przedstawia się Centennial Olympic Stadium / Turner Field?

Stadion, początkowo znany jako Centennial Olympic Stadium, powstał na Igrzyska Olimpijskie 1996 w Atlancie – jako ich główna arena. Obiekt wyposażono w bieżnię lekkoatletyczną i trybuny o pojemności 85,6 tys. widzów, a podczas igrzysk odbyły się na nim ceremonie otwarcia i zamknięcia oraz zawody lekkoatletyczne.

Aby zapewnić wykorzystanie stadionu po igrzyskach, zamierzano przekształcić go w obiekt baseballowy, przeznaczony dla drużyny MLB Atlanta Braves. Dlatego trybuny za jednym z łuków otrzymały „czubaty” kształt, pozwalający w przyszłości wpasować w to miejsce boisko do baseballa. Choć stadion wyglądał przez to dosyć nietypowo, od strony praktycznej było to uzasadnione.

Przebudowę przeprowadzono zaraz po igrzyskach, w latach 1996–1997. W nowej, baseballowej konfiguracji obiekt otrzymał nazwę Turner Field i mógł pomieścić ok. 50 tys. widzów. Przy trybunie na zapolu (outfield) stanął duży telebim, który po modernizacji z 2005 przez pewien czas był największym ekranem HD na świecie.

Atlanta Braves grali na Turner Field przez 20 sezonów (1997–2016). Po tym okresie zespół przeprowadził się na nowy SunTrust Park, wybudowany na północnych przedmieściach Atlanty.

Turner Field został następnie przejęty przez Georgia State University i w 2017 przeszedł drugą przebudowę – tym razem na obiekt do futbolu amerykańskiego, służący uczelnianej drużynie futbolowej Georgia State Panthers. Nazwę stadionu zmieniono na Georgia State Stadium, a po znalezieniu w 2020 sponsora tytularnego, na Center Parc Stadium.

Stadion w najnowszej, futbolowej konfiguracji prezentujemy na osobnej podstronie

Jak powstał Stadion Olimpijski w Atlancie?

W 1988 Atlanta została wybrana na reprezentanta USA w walce o organizację Igrzysk Olimpijskich 1996. Faworytem w wyścigu były Ateny, ponieważ impreza miała się odbyć w setną rocznicę pierwszych nowożytnych igrzysk, zorganizowanych wówczas w greckiej stolicy.

Pomimo symbolicznego znaczenia Aten, Atlanta zyskała większe uznanie Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego i została wybrana na gospodarza Igrzysk XXVI Olimpiady, pokonując także cztery inne miasta. Wyboru dokonano 18 września 1990.

W Atlancie brakowało obiektu, który mógłby pełnić rolę głównej areny igrzysk, dlatego postanowiono wybudować nowy. Z myślą o wykorzystaniu go również po zakończeniu imprezy, władze miasta nawiązały współpracę z drużyną baseballową Atlanta Braves (MLB), która od pewnego czasu zabiegała o nowy stadion.

Do tej pory Braves występowali na Atlanta–Fulton County Stadium, położonym w pobliżu centrum Atlanty. Był to wielofunkcyjny obiekt o okrągłej formie, wybudowany w latach 1964–1965. Braves dzielili go z drużyną futbolu amerykańskiego, Atlanta Falcons, grającą w lidze NFL – choć ta wkrótce miała przenieść się na nowy Georgia Dome.

Braves potrzebowali jednak stadionu do baseballa, podczas gdy na igrzyska miał powstać obiekt z bieżnią lekkoatletyczną. Problem ten rozwiązano w bardzo kreatywny sposób – trybuny za jednym z łuków otrzymały taki kształt, jaki mają obiekty baseballowe.

W ten sposób po igrzyskach obiekt stosunkowo łatwo można było przebudować na stadion do baseballa, zapewniając jego dalsze wykorzystanie. Przy okazji arena otrzymała bardzo oryginalną, nietypową formę, z asymetrycznym „czubem” po południowej stronie.

Kto zaprojektował Centennial Olympic Stadium?

Projekt nowego stadionu przygotował zespół architektów (Atlanta Stadium Design Team), który współtworzyły pracownie Heery International, Rosser Fabrap International, Williams-Russell & Johnson oraz Ellerbe Becket.

Kiedy wybudowano Centennial Olympic Stadium?

Plany nowego obiektu oraz jego lokalizację wyjawiono w 1992. Obiekt miał stanąć na terenie parkingów przy dotychczasowym Atlanta–Fulton County Stadium. Pomimo sprzeciwu części okolicznych mieszkańców, 10 lipca 1993 oficjalnie zainaugurowano budowę.

Koszt budowy stadionu wyniósł 209 mln $. Kwota ta została w całości pokryta z prywatnych funduszy, dzięki pieniądzom od sponsorów. Prace wykonywało konsorcjum Atlanta Stadium Constructors, złożone z firm Beers Construction, HJ Russell Construction oraz CD Moody Construction.

Kiedy zainaugurowano Centennial Olympic Stadium?

Inauguracja nowego stadionu olimpijskiego miała miejsce dwa miesiące przed igrzyskami, 18 maja 1996, kiedy zorganizowano na nim mityng lekkoatletyczny Atlanta Grand Prix. Otwarcia areny dokonali Billy Payne, przewodniczący komitetu organizacyjnego igrzysk, a także Al Gore, wiceprezydent USA.

W dniach 14-23 czerwca 1996 na nowym stadionie odbyły się United States Olympic trials, zawody pełniące rolę eliminacji olimpijskich, a także lekkoatletycznych mistrzostw kraju.

Jak prezentował się Centennial Olympic Stadium?

Stadion posiadał lekkoatletyczny charakter, jednak już od samego początku został zaprojektowany w taki sposób, aby po igrzyskach olimpijskich mógł zostać przebudowany na arenę do baseballa.

Dlatego trybuny za południowym łukiem otrzymały nietypowy, „czubaty” kształt, nie podążający za konturem bieżni, za to idealny, by po igrzyskach wpasować w nie boisko do baseballa.

Trybuny po południowej stronie miały permanentny charakter i były bardziej rozbudowane – wyższe, rozdzielone na trzy piętra, wyposażone w loże oraz dach nad górnymi partiami. Ich zewnętrzne, monumentalne ściany wykończono cegłą i wapieniem.

Z kolei trybuny w północnej części powstały z konstrukcji tymczasowych i były przeznaczone do rozbiórki po igrzyskach. Pojemność stadionu w lekkoatletycznej, olimpijskiej konfiguracji wynosiła 85,6 tys. widzów.

Widownia wyposażona była w ciemnoniebieskie krzesełka, a nad północnym łukiem zainstalowano telebim. Znicz olimpijski ustawiono w północno-wschodnim narożniku, kawałek za trybunami – po drugiej stronie ulicy, nad którą biegła kładka łącząca go ze stadionem.

Gdzie wybudowano Centennial Olympic Stadium?

Obiekt powstał niedaleko centrum Atlanty, na terenie parkingów przy Atlanta–Fulton County Stadium – dlatego na zdjęciach z lotu ptaka z okresu igrzysk w 1996 często widać stojące obok siebie, dwa duże stadiony. Stary stadion także został wykorzystany podczas igrzysk – odbywały się na nim mecze turnieju baseballa.

W 1997 Atlanta–Fulton County Stadium został rozebrany (spektakularnego wysadzenia za pomocą ładunków wybuchowych dokonano 2 sierpnia), a teren na którym stał przekształcono następnie w parking.

Stadion stanął tuż obok autostrady międzystanowej nr 85, niedaleko węzła autostrad nr 85 i 20.

Jaki przebieg miały Igrzyska Olimpijskie 1996 na Centennial Olympic Stadium?

Igrzyska olimpijskie w Atlancie przeprowadzono w dniach 19 lipca – 4 sierpnia 1996. Centennial Olympic Stadium pełnił rolę głównej areny tej imprezy – odbyły się na nim ceremonie otwarcia i zamknięcia, a także zawody lekkoatletyczne.

W trakcie igrzysk przy Centennial Olympic Stadium stał znicz olimpijski, który zapalił podczas ceremonii otwarcia słynny bokser Muhammad Ali.

Podczas zawodów lekkoatletycznych na stadionie padły dwa rekordy świata. Pierwszy ustanowił Kanadyjczyk Donovan Bailey, wygrywając z czasem 9,84 s finałowy bieg na 100 m. Autorem drugiego rekordu świata był Amerykanin Michael Johnson, osiągając czas 19,32 s w biegu na 200 m.

Michael Johnson był jedną z największych gwiazd tych igrzysk, wygrywając także w biegu na 400 m. Dwa złote medale w biegach na 200 i 400 zdobyła również Francuzka Marie-José Pérec. Z kolei Amerykanin Carl Lewis zdobył w Atlancie swój dziewiąty złoty medal olimpijski (na czwartych z kolei igrzyskach), wygrywając konkurs skoku w dal.

Krótko po zakończeniu imprezy, w dniach 16-25 sierpnia 1996 w Atlancie odbyły się także igrzyska paraolimpijskie. Centennial Olympic Stadium ponownie pełnił rolę głównej areny zawodów, goszcząc w trakcie paraolimpiady ceremonie otwarcia i zamknięcia oraz zawody lekkoatletyczne.

Kiedy Stadion Olimpijski w Atlancie przebudowano na obiekt baseballowy?

Jeszcze w sierpniu 1996, zaraz po zakończeniu igrzysk paraolimpijskich, zgodnie z planem przystąpiono do przebudowy stadionu na obiekt baseballowy. Tymczasowe trybuny w północnej części zostały rozebrane, bieżnię przeniesiono na Panther Stadium należący do Clark Atlanta University, a znicz olimpijski ustawiono kawałek dalej na północ, gdzie stoi do dziś jako pamiątka.

Od północnej strony dobudowane zostały nowe trybuny, które domknęły boisko do baseballa. Razem z nową trybuną powstał przylegający do niej budynek, w którym powstało, otwarte w 1999, muzeum Braves.

Ponieważ stadion baseballowy zajmował znacznie mniejszą powierzchnię, po likwidacji tymczasowych trybun w północnej części pozostało sporo wolnej przestrzeni, którą zamieniono w duży plac z dodatkowymi atrakcjami.

Stadion po przebudowie został zainaugurowany 29 marca 1997 pokazowym meczem Braves z New York Yankees (2–0). Pierwszy mecz w ramach rozgrywek MLB Braves rozegrali na nowym stadionie 4 kwietnia 1997 przeciwko Chicago Cubs (3–4).

Jaką nazwę otrzymał Stadion Olimpijski w Atlancie po przebudowie?

Po przebudowie na obiekt baseballowy, stadion przemianowano na Turner Field, na cześć magnata medialnego Teda Turnera, twórcy CNN, który w latach 1976–1996 był właścicielem Atlanta Braves. Potocznie stadion wkrótce zaczęto nazywać The Ted.

Przed nadaniem nowej nazwy wielu kibiców spodziewało się, że patronem obiektu zostanie Hank Aaron, legendarny zawodnik Braves, który w 1974 pobił rekord największej liczby home runów w MLB.

Kto był gospodarzem Turner Field?

Stadion zastąpił wysłużony Atlanta–Fulton County Stadium w roli domowej areny drużyny baseballowej Atlanta Braves (MLB). W momencie przenosin na nowy Turner Field, Braves notowali jeden z najlepszych okresów w swojej historii. Zespół aż do 2005 seryjnie zdobywał mistrzostwa dywizji, a w 1999 zagrał w World Series, gdzie jednak uległ New York Yankees.

Drużyna Braves została założona w 1870 jako Boston Red Stockings (nazwa Braves pojawiła się w 1912) i jest jedną z najstarszych profesjonalnych drużyn sportowych w USA. Do 1952 Braves mieli siedzibę w Bostonie, w latach 1953–1965 zespół rezydował w Milwaukee, a dopiero w 1966 jego siedzibą stała się Atlanta.

Braves, którzy korzystali z Turner Field na zasadzie dzierżawy, grali na nim przez 20 sezonów (1997–2016).

Jakie wydarzenia odbywały się na Turner Field?

W październiku 1999 drużyna Atlanta Braves uczestniczyła w World Series (seria finałowych meczów o zwycięstwo w lidze MLB), grając przeciwko New York Yankees. Na Turner Field rozegrano dwa pierwsze spotkania (23 i 24 października) – oba przegrane, odpowiednio 1–4 i 2–7. Po dwóch kolejnych porażkach w Nowym Jorku, zwycięzcą rozgrywek zostali New York Yankees.

11 lipca 2000 na stadionie odbył się 71. mecz gwiazd ligi MLB (MLB All-Star Game), w którym zespół American League pokonał drużynę National League 6–3.

18 maja 2004 Atlanta Braves przegrali na własnym stadionie z Arizona Diamondbacks 0–2. Miotacz drużyny gości, 40-letni Randy Johnson, rozegrał perfect game (nie dopuścił do zdobycia bazy przez żadnego z rywali) jako najstarszy zawodnik w historii MLB.

5 października 2012 na Turner Field rozegrano National League Wild Card Game (była to pierwsza edycja późniejszego Wild Card Series). W meczu zespół Braves przegrał z St. Louis Cardinals 3–6.

Uczelniane drużyny baseballowe Georgia Tech oraz University of Georgia mają tradycję rozgrywania między sobą każdego roku serii spotkań. W latach 2003–2016 cieszące się dużą popularnością trzecie, finałowe spotkanie tej rywalizacji, odbywało się na Turner Field.

Na Turner Field organizowano również koncerty muzyczne – na stadionie wystąpili m.in. George Strait, The Rolling Stones i Metallica. Obiekt służył także jako plan filmowy przy produkcji różnych filmów i seriali.

Na stadionie miały miejsce trzy osobne wypadki śmiertelne z udziałem kibiców, którzy ginęli po upadkach z dużej wysokości.

Jakie modernizacje przeprowadzono na Turner Field?

W 2005 stadion przeszedł wartą 15 mln $ modernizację, z czego 10 mln $ przeznaczono na nowy ekran o wymiarach 78 stóp i 8 cali na 71 stóp i 4 cale, co czyniło go wówczas największym na świecie telebimem o wysokiej rozdzielczości (został wpisany do księgi rekordów Guinnessa).

Obok zamontowano również drugi, podłużny telebim o długości 1080 stóp, służący głównie do wyświetlania wyników bądź reklam. W ramach prac na stadionie powstała też nowa restauracja.

Czym charakteryzował się Turner Field?

Po przebudowie przeprowadzonej po igrzyskach na stadionie zachowano południową część trybun – fragment, który wyglądał dość nietypowo na stadionie lekkoatletycznym, jednak idealnie nadawał się, by wpasować w niego boisko do baseballa.

Zachowane, wysokie trybuny ciągnęły się wzdłuż linii faulu; nieduży segment po wschodniej stronie biegł również wzdłuż zewnętrznej granicy zapola (outfield). Trybuny stanowiące pozostałość po stadionie lekkoatletycznym były trzypiętrowe, a ich górne fragmenty posiadały zadaszenie.

Środkowe piętro trybun, w centralnej, zakrzywionej części wokół home plate, w całości zajęły przeszklone loże prasowe i korporacyjne, zastępując tradycyjne sektory dla kibiców.

Większą część zapola, od strony północnej, otaczały nowsze trybuny, powstałe w trakcie przebudowy. Miały one dość nieregularną sylwetkę, choć z grubsza były znacznie niższe od tych wzdłuż linii faulu.

W centralnej części umieszczono duży telebim (po modernizacji z 2005 przez pewien czas był największym telebimem HD na świecie), a po zachodniej stronie na dolny poziom nadbudowano fragment będący w pewnym sensie przedłużeniem drugiego piętra zachodniej trybuny.

Ów nadbudowany fragment mieścił dodatkowe loże, a na jego konstrukcji umieszczono zastrzeżone numery byłych zawodników Braves. Jednym z najbardziej rozpoznawalnych elementów tej części stadionu była reklama Coca-Coli w formie dużej butelki.

W 2008 obok butelki Coca-Coli pojawiła się kolejna charakterystyczna instalacja – ogromna krowa promująca sieć restauracji Chick-fil-A, przedstawiona w pozie wykonującej znany gest kibiców Braves, tzw. Tomahawk Chop.

Częścią strefy premium w tym fragmencie stadionu był taras widokowy, z którego można było podziwiać panoramę centrum Atlanty. Obiekt oferował znacznie więcej przestrzeni VIP, rozlokowanych w różnych częściach stadionu. W baseballowej konfiguracji stadion mieścił ok. 50 tys. widzów (pojemność nieznacznie wahała się na przestrzeni lat).

Do północnej trybuny przylegał rozległy budynek, mieszczący m.in. powstałe w 1999 muzeum prezentujące bogatą historię Braves (Ivan Allen Jr. Braves Museum and Hall of Fame). Budynek posiadał, podobnie jak zewnętrzne ściany starszych trybun, ceglaną elewację z wapiennymi elementami. Nad fasadą umieszczono ponadto wielki szyld z nazwą stadionu.

Z muzeum zintegrowane było Scouts Alley, specjalna strefa tematyczna stworzona z myślą o młodszych kibicach i rodzinach, bogata w gry i zabawy, strefy interaktywne oraz inne atrakcje.

Po likwidacji bieżni lekkoatletycznej i tymczasowych trybun powstałych na igrzyska, w północnej części pozostało sporo wolnej przestrzeni, którą zamieniono w duży plac. W zachodniej części tego obszaru – z tyłu wielkiego telebimu – powstały dodatkowe pawilony, m.in. ze strefą rodzinną, a także punktami gastronomicznymi i stoiskami z napojami. Pawilony tworzyły półzamkniętą strefę, zwaną Fan Plaza lub Grand Entry Plaza.

Większą część placu stanowił tzw. Monument Grove, pełniący funkcję plenerowego muzeum. Znajdowały się tam statuy legendarnych zawodników Braves, m.in. Hanka Aarona, rzeźby przedstawiające wielkie piłki baseballowe oraz zastrzeżone numery zawodników, a także Braves Walk Of Fame czyli seria wmurowanych w chodnik tablic z nazwiskami zasłużonych postaci drużyny.

Zewnętrzną granicę placu wyznaczało ogrodzenie z rzędem masywnych kolumn, które niegdyś służyły jako podpory tymczasowych trybun stadionu olimpijskiego.

Jak doszło do kolejnej przebudowy Stadionu Olimpijskiego w Atlancie?

Pod koniec okresu dzierżawy drużyna Braves negocjowała jej przedłużenie, ale miasto nie chciało ponieść kosztów modernizacji stadionu, które szacowano na 350 mln $.

Braves ostatecznie postanowili, że wybudują nowy, własny obiekt na północnych przedmieściach Atlanty. W ten sposób w latach 2014–2017 powstał SunTrust Park (w 2020 przemianowany na Truist Park), który stał się nową siedzibą drużyny.

W związku z przeprowadzką Braves, zainteresowanie przejęciem obiektu wyraził Georgia State University (GSU), którego główny kampus znajduje się w niedużej odległości, w samym centrum Atlanty.

Ostatecznie GSU, razem z partnerskimi firmami deweloperskimi, zakupił stadion wraz z okolicznymi terenami za 30 mln $. Uczelnia chciała, aby obiekt służył jej drużynie futbolowej, Georgia State Panthers, dlatego zaplanowano kolejną przebudowę areny, tym razem na obiekt przeznaczony do futbolu amerykańskiego.

Ostatni mecz Braves (wygrana 1–0 z Detroit Tigers) i pożegnanie ze starym obiektem miało miejsce 2 października 2016. Na nowy stadion zabrano ze sobą home plate, a także charakterystyczną krowę reklamującą sieć restauracji Chick-fil-A.

Przebudowa Turner Field na obiekt college football rozpoczęła się pod koniec lutego 2017. Otwarcie przebudowanej areny, jako Georgia State Stadium, miało miejsce w sierpniu 2017.

Reklama

Zdjęcia

2012

2011

2010

  • Turner Field
    31.08.2010 © (WT-shared) Jtesla16 (CC BY-SA 3.0)
  • Turner Field
    05.04.2010 © terren in Virginia (CC BY 2.0

2009

2008

2005

1996

  • Turner Field
    1996 © John Sherwell (CC BY-SA 3.0)
  • Turner Field
    1996 © Dr. Edwin P. Ewing, Jr., Centers for Disease Control and Prevention