Kurt-Wabbel-Stadion – opis stadionu historycznego

Najpierw był jednym z najważniejszych obiektów środkowych Niemiec dla nazistów, potem dla władz NRD. A potem został zburzony. Stare trybuny oparte o wały uległy ciężkim maszynom latem 2010 roku i dziś Kurt-Wabbel-Stadion jest tylko wspomnieniem. Za to na pewno należy do tych wspomnień, które powinno się znać, choćby dlatego, że grała tu z NRD reprezentacja Polski, wywożąc zresztą zwycięstwo. Ale od początku...

Budowa ruszyła jeszcze na początku lat 20. XX wieku. Z braku pieniędzy stadion został jednak otwarty w pełni dopiero 22 sierpnia 1936 roku. Mieścił wtedy 35 000 widzów, w tym 3000 na miejscach siedzących. Nazistowskie władze nadały mu nazwę Kampfbahn der Stadt Halle (Kampfbahn, czyli bieżnia – przyp. red.), by w 1939 roku zmienić ją na Horst-Wessel-Kampfbahn, honorując tym samym członka NSDAP. Z kolei po zakończeniu wojny patronem został Kurt Wabbel, lokalny sportowiec i działacz komunistyczny.

Zarówno dla nazistów, jak i komunistów, obiekt był bardzo ważny – dzięki pokaźnym rozmiarom przyciągał duże imprezy o znaczeniu propagandowym. Dość powiedzieć, że reprezentacja NRD rozegrała tu pięć oficjalnych spotkań, a jako pierwsi przyjechali w maju 1975 roku Polacy. Przed ok. 20 000 widzów pokonali gospodarzy 2:1 i jako jedyni wywieźli z tego stadionu zwycięstwo. Później bez powodzenia próbowali Islandczycy, Węgrzy, Szkoci i Rumuni. Innym polskim akcentem było spotkanie HFC Chemie – Górnik Zabrze. Towarzyski mecz odbył się 5 października 1969 i był pierwszym spotkaniem rozegranym tu przy sztucznym świetle.

Ale z biegiem czasu ranga obiektu spadała. Modernizacje były tylko doraźne, a standard innych stadionów Europy rósł. Dlatego w 2010 roku na trybuny wjechały koparki. Ze starego stadionu zostanie jedynie mur, który kiedyś okalał wały.