Stadium Shah Alam – opis stadionu historycznego

Prace nad budową wielkiego stadionu w Shah Alam (zachodnia część aglomeracji Kuala Lumpur) ruszyły w 1991 roku. W ciągu kolejnych trzech lat według projektu uznanego malajskiego architekta Hijjaza Kasturiego powstał tu obiekt z zadaszeniem opartym o największy wówczas łuk na świecie.

Z uwagi na swój rozmiar stadion zdominował krajobraz nisko zabudowanej okolicy, a jego trybuny – częściowo wkopane w ziemię – mogły pomieścić najwięcej widzów w kraju aż do otwarcia nowego stadionu narodowego w Bukit Jalil.

Na co dzień ze stadionu korzystał zespół Selangor FA, jeden z najbardziej popularnych w Azji. Jednak z uwagi na rozmiar i stosunkowo nowoczesną infrastrukturę do Shah Alam często zjeżdżały reprezentacja Malezji czy krajowe finały rozgrywek, później przeniesione na nowszy i większy obiekt.

Wokół stadionu mogło zaparkować ok. 5,5 tys. aut. Na południowym zachodzie funkcjonował tor wyścigowy, a na południowym wschodzie – hala widowiskowa.

Stan techniczny stadionu w drugiej dekadzie XXI wieku szybko ulegał pogorszeniu. Metalowe elementy rdzewiały, poszycie dachu stawało się coraz bardziej wybrakowane, a na domiar złego obiekt został kilka razy dotknięty przez powódź.

Sytuację próbowano ratować, podejmując się doraźnych napraw i modernizacji. Mimo to, od 2016 piłkarze Selangor FC musieli tymczasowo wyprowadzać się na inne obiekty, a w 2020 stadion został permanentnie wyłączony z użytkowania w oczekiwaniu na kompleksową modernizację.

Na początku 2024 rozpoczęła się rozbiórka obiektu, którą zakończono na początku kolejnego roku. W miejsce starego stadionu ma powstać zupełnie nowy – ma to być nowoczesny, piłkarski obiekt z trybunami dla 45 tys. widzów i pełnym zadaszeniem.

Projekt nowego stadionu wykonała znana pracownia Populous, a przekazanie terenu wykonawcy nastąpiło w maju 2025. Nowy Stadium Shah Alam powinien być gotowy już w 2026, a prace nad całym kompleksem sportowym wokół mają się zakończyć w 2029.