Estadio Ramón Sánchez-Pizjuán – opis stadionu

Jak w skrócie przedstawia się Estadio Ramón Sánchez-Pizjuán?

Stadion klubu Sevilla FC został zainaugurowany w 1958, choć brakujące górne fragmenty za bramkami dodano dopiero w 1975. Przed Mistrzostwami Świata 1982 obiekt wzbogacił się m.in. o dach nad trybuną główną i oryginalną mozaikę na fasadzie. Wraz z instalacją krzesełek na wszystkich trybunach w latach 90. XX wieku, jego pojemność zmalała do ponad 40 tys. widzów.

Seria renowacji zapoczątkowana w 2015 i kontynuowana w kilku następnych latach poprawiła estetykę areny, m.in. dodano białą elewację i przemalowano krzesełka oraz betonowe elementy konstrukcji. Powstało również muzeum klubowe. W planach jest już jednak budowa zupełnie nowego stadionu, który miałby powstać w jego miejsce.

Stadion znajduje się w dzielnicy Nervión, niedaleko centrum Sewilli. Obiekt należy do Sevilla FC, jednego z najstarszych klubów w Hiszpanii, który w początkowych latach istnienia często zmieniał lokalizację i na dłużej zadomowił się dopiero w Nervión.

Obiekt nosi imię Ramóna Sáncheza-Pizjuána, długoletniego prezydenta klubu, który miał duże zasługi dla powstania stadionu, jednak sam nie doczekał jego otwarcia (zmarł niedługo przed oficjalnym rozpoczęciem budowy).

Poza meczami Sevilla FC, stadion miał okazję gościć inne wydarzenia, jak dwa spotkania w ramach Mistrzostw Świata 1982, w tym emocjonujący półfinał RFN – Francja, zakończony pierwszą w historii mundiali serią rzutów karnych, finał Pucharu Europy w 1986, w którym bramkarz Steauy Bukareszt, Helmuth Duckadam, obronił cztery rzuty karne, a także mecze reprezentacji Hiszpanii, która nigdy tu nie przegrała.

Jak doszło do powstania Estadio Ramón Sánchez-Pizjuán?

Sevilla FC, jeden z najstarszych klubów w Hiszpanii, w pierwszych latach rozgrywał swoje spotkania w różnych miejscach w Sewilli. Od 1918 zespół występował na Campo de la Reina Victoria. W 1928 właściciele terenu sprzedali go jednak organizatorom Wystawy Iberoamerykańskiej, a klub musiał znaleźć sobie inne miejsce.

Nową działkę wydzierżawiono w dzielnicy Nervión i wybudowano tam kolejny stadion, zainaugurowany 7 października 1928. W latach 30., za prezydentury Ramóna Sáncheza-Pizjuána, klub wykupił działkę ze stadionem, a także teren sąsiadujący od wschodu, przewidziany pod budowę nowego, większego obiektu w przyszłości. Za zakup gruntów klub zapłacił właścicielowi, Pablo Armero, 429 tys. pesetas.

Pomysł budowy nowego stadionu tuż obok dotychczasowego obiektu zaczęto realizować w latach 50. Jednym z głównych propagatorów inwestycji był Ramón Sánchez-Pizjuán, który od 1948 ponownie pełnił funkcję prezydenta Sevilla FC. W styczniu 1954 klub ogłosił konkurs na koncepcję architektoniczną nowej areny. Konkurs wygrał Manuel Muñoz Monasterio, który wcześniej pracował m.in. nad projektem nowego stadionu Realu Madryt.

Kiedy powstał Estadio Ramón Sánchez-Pizjuán?

Ramón Sánchez-Pizjuán zmarł 28 października 1956, nie doczekawszy się powstania nowego stadionu. Ceremonia rozpoczęcia budowy miała miejsce nieco ponad miesiąc po jego śmierci, 2 grudnia 1956. W uznaniu zasług Ramóna Sáncheza-Pizjuána, nowy stadion zdecydowano się nazwać jego imieniem. Ze względu na słabe podłoże, przed rozpoczęciem właściwej budowy konieczne było wbicie w ziemię 800 betonowych pali.

Kiedy zainaugurowano Estadio Ramón Sánchez-Pizjuán?

Nowy obiekt zainaugurowano 7 września 1958 meczem towarzyskim z Real Jaén (3:3). 21 września 1958 na stadionie rozegrano pierwszy oficjalny mecz, którym było spotkanie ligowe z derbowym rywalem, Realem Betis (2:4).

Kiedy Estadio Ramón Sánchez-Pizjuán został w pełni ukończony?

W momencie powstania stadion nie był jeszcze w pełni ukończony: za bramkami brakowało górnego poziomu trybun, a trybuna główna częściowo była wyłączona z użytku. Wkrótce po otwarciu nowego stadionu przystąpiono do rozbiórki poprzednika (Estadio de Nervión). Później w jego miejscu znajdował się parking, a 18 marca 1998 otwarto tam centrum handlowe Nervión Plaza.

7 maja 1959, przy okazji meczu towarzyskiego z Bayernem Monachium (1:5), zainaugurowano na stadionie sztuczne oświetlenie. Brakujące drugie piętra trybun za bramkami były gotowe dopiero w 1975: trybuna południowa (Gol Sur) została w pełni oddana do użytku 7 września 1975, a trybuna północna (Gol Norte) 26 października 1975. Stadion osiągnął wówczas pojemność przekraczającą 70 tys. widzów.

Jakie modernizacje przechodził Estadio Ramón Sánchez-Pizjuán?

Przed Mistrzostwami Świata 1982 nad trybuną główną powstał dach, a fasadę tej trybuny ozdobiono charakterystyczną mozaiką autorstwa Santiago del Campo. Zainstalowano też nowe oświetlenie i dodatkowe loże, a pojemność stadionu uległa nieznacznej redukcji.

W latach 90. trybuny zostały w pełni wyposażone w plastikowe krzesełka, co znacznie zredukowało pojemność obiektu, który odtąd może pomieścić ponad 40 tys. osób. 18 grudnia 2005 na fasadzie trybuny południowej odsłonięto kolejną mozaikę, którą wykonał marokański artysta Ahmed Ben Yessef.

W 2015 odświeżono trybuny, zainstalowano nowe telebimy i przemalowano krzesełka na kolor czerwony. W latach 2016–2017 trybuny po stronie północnej, wschodniej i południowej otrzymały elewację złożoną z białych paneli. Na południowej fasadzie powstała nowa mozaika, inna od tej, którą wykonano w 2005. Elewację trybuny głównej, po bokach oryginalnej mozaiki z 1982, przyozdobiono banerami.

W kilku następnych latach prowadzono kolejne remonty. 7 września 2018, w 60. rocznicę inauguracji obiektu, otwarto na stadionie muzeum klubowe.

Jaka będzie przyszłość Estadio Ramón Sánchez-Pizjuán?

Do gruntownej przebudowy stadionu przymierzano się już od początków XXI wieku. W 2006 zorganizowano konkurs na koncepcję architektoniczną modernizacji obiektu wraz z zadaszeniem trybun. Przedstawiono kilka ciekawych projektów, a zwyciężyła wizja autorstwa Estudio Lamela i CRV arquitectos. Z uwagi na brak wystarczających funduszy, koncepcji nie wprowadzono jednak w życie.

Zamiast przebudowy przeprowadzono jedynie serię modernizacji, zapoczątkowanych w 2015. Kiedy jednak pod koniec 2021, w związku z umową pomiędzy LaLiga i funduszem CVC Capital Partners, pojawiła się szansa na inwestycję, znów podjęto kroki w celu jej przeprowadzenia. Projekt przebudowy stworzyła renomowana pracownia IDOM, a koncepcję zaprezentowano 4 grudnia 2023.

Nowy plan zakłada całkowite zburzenie dotychczasowych trybun, obniżenie płyty boiska o kilka metrów i budowę od podstaw zupełnie nowego stadionu. Pojemność nowej areny ma wynosić 55 tys. widzów (w porównaniu do niecałych 44 tys. na obecnym stadionie). Trybuny przykryje ogromny, płaski dach, wykraczający od strony zewnętrznej poza obrys budowli. Na stadionie zostanie odtworzona charakterystyczna mozaika z fasady trybuny głównej.

Nowy stadion ma powstać w latach 2026–2028 i kosztować 300–350 mln €. W trakcie prac Sevilla FC będzie rozgrywać swoje spotkania na stadionie La Cartuja.

Projekt nowego Estadio Ramón Sánchez-Pizjuán można zobaczyć na osobnej podstronie

Jakie wydarzenia gościł Estadio Ramón Sánchez-Pizjuán?

Stadion należy do klubu Sevilla FC, który na co dzień rozgrywa na nim swoje spotkania. Zespół od dekad regularnie uczestniczy w rozgrywkach hiszpańskiej Primera División i ma na koncie jedno mistrzostwo kraju (w sezonie 1945/46), a także kilka triumfów w Copa del Rey. Klub często występuje też w europejskich pucharach, gdzie wywalczył m.in. rekordową liczbę siedmiu triumfów w Pucharze UEFA/Lidze Europy.

Stadion był jedną z aren Mistrzostw Świata 1982, które odbyły się w Hiszpanii. Na Estadio Ramón Sánchez-Pizjuán rozegrano tylko dwa spotkania tego turnieju: mecz pierwszej fazy grupowej Brazylii ze Związkiem Radzieckim (2:1) oraz emocjonujący półfinał pomiędzy RFN i Francją, w którym doszło do pierwszej w historii mundiali serii rzutów karnych (jedenastki lepiej wykonywali Niemcy, awansując do finału).

7 maja 1986 na stadionie rozegrano finał Pucharu Europy pomiędzy Steauą Bukareszt i FC Barceloną. Po raz pierwszy finał najważniejszych rozgrywek klubowych w Europie zakończył się bezbramkowym remisem i doszło do serii rzutów karnych, w której błysnął bramkarz rumuńskiej drużyny, Helmuth Duckadam, broniąc wszystkie cztery jedenastki wykonywane przez zawodników Dumy Katalonii i prowadząc swój klub do największego triumfu w jego historii.

18 maja 2022 na stadionie miał również miejsce finał Ligi Europy (pierwotnie miał się odbyć w Sewilli już w 2021, ale został przełożony w związku z pandemią COVID-19), w którym zagrały ze sobą Eintracht Frankfurt i Glasgow Rangers. Mecz zakończył się wynikiem 1:1 i o zdobyciu trofeum decydował konkurs rzutów karnych, w którym lepszy był Eintracht.

Reprezentacja Hiszpanii w latach 1961–2015 wystąpiła na Estadio Ramón Sánchez-Pizjuán 25 razy, nie notując ani jednej porażki. Na stadionie odbywały się także koncerty i inne wydarzenia.

Czym charakteryzuje się Estadio Ramón Sánchez-Pizjuán?

Estadio Ramón Sánchez-Pizjuán to stadion typowo piłkarski, a jego boisko ze wszystkich stron otoczone jest przez wysokie, dwupiętrowe trybuny, wyposażone w czerwone krzesełka. Trybuny położone wzdłuż boiska są lekko wygięte w łuk. Pojemność stadionu wynosi 43 751 widzów.

Trybuna główna (zachodnia) jako jedyna posiada zadaszenie. Pod dachem oraz na specjalnych stelażach rozlokowanych wzdłuż korony trybun znajdują się reflektory oświetleniowe. Za bramkami umieszczono także dwa telebimy.

Fasadę trybuny głównej zdobi oryginalna mozaika, stworzona przez lokalnego artystę i fana Sevilla FC, Santiago del Campo. Mozaika powstała przy okazji prac modernizacyjnych przed Mistrzostwami Świata 1982 i została odsłonięta 23 kwietnia 1982.

Dzieło zajmuje powierzchnię 480 m². W jego środkowej części znajduje się herb Sevilla FC, a po bokach także herby 60 innych zespołów z kraju i zagranicy, które gościły na stadionie. Natomiast na dole umieszczone zostały najważniejsze daty z historii klubu.

Z pozostałych trzech stron trybuny osłonięte są białą elewacją, złożoną z nachodzących na siebie warstw paneli. Po stronie południowej znajduje się druga mozaika z herbem klubu. Białą elewację zdobią też m.in. symbole graficzne przedstawiające najważniejsze trofea zdobyte przez klub.

Gdzie znajduje się Estadio Ramón Sánchez-Pizjuán?

Stadion położony jest w dzielnicy Nervión, stosunkowo niedaleko (ok. 2,5 km na wschód) od centrum miasta. W jego pobliżu znajduje się stacja metra Nervión (otwarta w 2009 wraz z całą pierwszą linią metra), dość blisko jest też główny dworzec kolejowy Sewilli (Sevilla-Santa Justa).

Obiekt mieści się w kwartale ulic: calle Luis de Morales, calle Luis Arenas Ladislao, calle de José Luis de Casso i avenida de Eduardo Dato. W sąsiedztwie trybuny głównej stoi centrum handlowe Nervión Plaza, a za południową trybuną znajduje się niewielki skwer.

Estadio Ramón Sánchez-Pizjuán to jeden z trzech dużych stadionów w Sewilli, obok Estadio Benito Villamarín (obiektu Realu Betis, derbowego rywala Sevilla FC), a także wybudowanego z inicjatywy lokalnych władz Estadio La Cartuja.

Jaką nazwę nosi obiekt Sevilla FC?

Stadion od samego początku nosi imię Ramóna Sáncheza-Pizjuána, długoletniego prezydenta Sevilla FC, który zabiegał o budowę nowego stadionu i już w latach 30. XX wieku pozyskał teren z myślą o jego budowie. Ramón Sánchez-Pizjuán nie doczekał się powstania obiektu (zmarł 28 października 1956, podczas gdy ceremonia rozpoczęcia budowy miała miejsce nieco ponad miesiąc później).

Potocznie obiekt zwany jest również „La Bombonera” lub „La Bombonera de Nervión”, podobnie jak słynny stadion klubu Boca Juniors z Buenos Aires.

Czy można zwiedzać Estadio Ramón Sánchez-Pizjuán?

Stadion jest dostępny do zwiedzania w ramach tzw. „Stadium Tour”. W trakcie wycieczki po stadionie można m.in. wejść na trybuny, odwiedzić salę konferencyjną, szatnię dla zawodników i przejść się tunelem prowadzącym na boisko.

Częścią oferty jest wizyta w klubowym muzeum, w którym można zobaczyć trofea zdobyte przez klub, dawne koszulki i inne pamiątki związane z historią Sevilla FC czy makiety historycznych obiektów, na których kiedyś występował klub. Na stadionie działa również sklep klubowy Sevilla FC.

Jak Estadio Ramón Sánchez Pizjuán prezentuje się na tle pozostałych stadionów ligi?