Estadio Carranza – opis stadionu

Gdzie grali piłkarze klubu Cádiz CF przed powstaniem obecnego stadionu?

Od 1933 nowym domem piłkarzy Cádiz CF był Campo de Deportes Mirandilla. Był to skromny stadion, stojący w cieniu znacznie bardziej okazałej areny walk byków. Z czasem obiekt ten stał się dla klubu zbyt mały, ponadto w 1947 szkody w jego konstrukcji poczyniła eksplozja w pobliskim porcie. Zaczęto więc czynić starania w kierunku budowy nowego stadionu.

Kiedy otwarto stadion drużyny Cádiz CF?

Prace rozpoczęły się w maju 1954. Budowa pochłonęła 11 mln pesetas i została zakończona w sierpniu 1955. Otwarcie stadionu miało miejsce 2 września 1955, a punktem kulminacyjnym trwających cały dzień uroczystości był mecz towarzyski gospodarzy z FC Barceloną, zakończony wynikiem 0:4. Budowa areny zbiegła się z awansem Cádiz CF do Segunda División w sezonie 1954/55.

Jak na początku wyglądał Estadio Carranza?

Nowy obiekt wyposażony był w bieżnię lekkoatletyczną, którą ze wszystkich stron otaczały trybuny mogące łącznie pomieścić 15 000 widzów. Trybuna główna, położona po stronie zachodniej, miała lekko wygięty profil, podczas gry naprzeciwległa, wschodnia trybuna ciągnęła się w linii prostej, równolegle do linii bocznej boiska. Charakterystycznym elementem wschodniej trybuny była, położona w jej centralnej części, wysoka na 30 m wieża, zwana „La Torre de Preferencia”. Architektami areny byli Manuel Muñoz Monasterio i Fernandez Pujol.

Kim jest patron stadionu Cádiz CF?

Nowy stadion nazwano imieniem Ramóna de Carranzy (Estadio Municipal Ramón de Carranza), wojskowego, polityka i przedsiębiorcy, pełniącego m.in. funkcję zarządcy (alkada) Kadyksu. Dwa dni po otwarciu stadionu rozegrano na nim turniej towarzyski, nazwany również imieniem Ramóna de Carranzy (Trofeo Ramón de Carranza). Organizacja tego turnieju stała się później tradycją i jest on rozgrywany co roku, z udziałem wielu znanych klubów i piłkarzy.

Dlaczego usunięto patrona z nazwy stadionu w Kadyksie?

W 2021, w ramach w ramach usuwania nazw związanych z reżimem Franco, pozbawiono stadion imienia Ramóna de Carranzy (podczas hiszpańskiej wojny domowej był on zaangażowany po stronie nacjonalistów) i nazwano go Estadio Nuevo Mirandilla (nawiązanie do poprzedniego obiektu klubu). Ponieważ jednak obiekt nosił imię Carranzy przez długie lata, a udział byłego alkada w jakichkolwiek represjach jest kwestionowany, w 2024 podjęto decyzję, że może on nadal być patronem stadionu. Nowa nazwa jest krótsza względem poprzedniej (Estadio Carranza).

Co działo się w pierwszych dekadach istnienia Estadio Carranza?

W 1957 oddano na stadionie do użytku sztuczne oświetlenie. W 1977 piłkarze Cádiz CF po raz pierwszy w historii awansowali do Primera División. 14 listopada 1979 swój pierwszy mecz na tym stadionie rozegrała piłkarska reprezentacja Hiszpanii, przegrywając towarzysko z Danią 1:3 (w późniejszych latach kadra narodowa okazyjnie powracała jeszcze do Kadyksu).

Jak wyglądała pierwsza przebudowa stadionu w Kadyksie?

Pierwsza większa modernizacja stadionu miała miejsce w 1984. Prace rozpoczęły się w maju tego roku i zakończyły po czterech miesiącach, a w ich efekcie zadaszona została trybuna główna i powstała zupełnie nowa trybuna za północną bramką. Została ona wybudowana znacznie bliżej boiska piłkarskiego, co oznaczało jednocześnie likwidację bieżni lekkoatletycznej. W wyniku zmian pojemność obiektu wzrosła do 23 000 widzów.

Co objęła druga przebudowa stadionu Cádiz CF?

Kolejna znacząca przebudowa obiektu miała miejsce w latach 2003–2012. Prace przebiegały etapowo. W latach 2003–2005 powstały zupełnie nowe, dwupiętrowe trybuny po stronie wschodniej i południowej. Rozbiórka starej trybuny wschodniej pociągnęła za sobą likwidację charakterystycznej wieży. Trybuna południowa, podobnie jak trybuna północna przy modernizacji w 1984, została przybliżona do linii końcowej boiska.

W latach 2006–2008 przebudowana została trybuna północna, dzięki czemu zyskała taki sam kształt, jak niedawno powstała nowa trybuna południowa. Ostatnim etapem, przeprowadzonym w latach 2011–2012, była kompleksowa przebudowa głównej, zachodniej trybuny. Po zakończeniu modernizacji pojemność stadionu ustaliła się na poziomie 25 033 widzów.