Estadio de la Cerámica – opis stadionu

Villarreal to miasto zabudowane skrajnie gęsto, więc i nie dziwi, że stadion piłkarski El Madrigal wydaje się wciśnięty pomiędzy kamienice i jedynie zachodnia fasada jest odsłonięta. Już kiedy powstawał w 1923, było tu ciasno. Wtedy nazywał się jeszcze Campo del Villarreal, a oficjalnie nazwa El Madrigal zaczęła obowiązywać w 1925.

W 1952 odbyła się pierwsza modernizacja, w ramach której boisko urosło z 95x65m do rozmiaru bliskiego aktualnym normom (105x65, dziś 105x68m). W 1972 powstała nowa trybuna południowa, następnie zburzona w 1988, odbudowana rok później i znów zburzona przed ponownym otwarciem w 1999. W tym czasie przebudowę przeszła też północna trybuna, dziś pełniąca rolę głównej.

Od 1973 roku obiekt dysponuje oświetleniem meczowym, ale chyba najciekawsza jest sytuacja szatni, które w historii budynku były w czterech różnych miejscach! Na południowym wschodzie i zachodzie, na północnym wschodzie i wreszcie na północy, gdzie są aktualnie.

W XXI wieku stadion przeszedł serię modernizacji i dwie istotne przebudowy. W 2008-09 powstał górny poziom trybuny wschodniej, funkcjonujący jako sektor gości. Pod nim niewielkie prywatne loże. W 2017 zakończyła się z kolei istotna zmiana wizerunkowa, wskutek której obiekt został pokryty żółtymi płytami ceramicznymi i pozyskał sponsorów, promując lokalną branżę płytkarską.

Od maja do grudnia 2022 stadion przeszedł kolejną istotną modernizację. Powstał wówczas nowy dach, kryjący wszystkie trybuny, nowe przestrzenie użytkowe pod trybunami, wymieniono wszystkie krzesełka, zamontowano nowe telebimy, a także dobudowano brakującą trybunę w jednym z narożników. Dokończono również tworzenie żółtej elewacji zewnętrznej, częściowo wykonanej już w 2017, a obiekt zyskał bardziej spójną, jednolitą formę.

Jak Estadio de la Cerámica prezentuje się na tle pozostałych stadionów ligi?