Estadio Jesús Navas – opis stadionu

Pomysł stworzenia kompleksu treningowego Sevilli zrodził się na początku lat 60. XX wieku, z racji posiadania przez klub tylko jednego boiska – tego na Estadio Ramon Sanchez Pizjuan. Do 1968 roku prezydent klubu José Ramón Cisneros Palacios zdołał pozyskać ok. 120 tys. m² na południowo-wschodnich obrzeżach miasta. Stworzony tam kompleks otrzymał jego imię.

Po rozbudowie w kolejnych dekadach „miasteczko sportu” urosło do 250 tys. m2 powierzchni i oferuje 10 pełnowymiarowych boisk. Najważniejsze z nich, z zapleczem szatniowym, powstało na wschodzie założenia i stało się domem pozostałych drużyn Sevilli: kobiecej oraz Sevilla Atletico, oficjalnych rezerw klubu.

Sevilla zostawiła wokół głównego boiska na tyle miejsca, by kiedyś nawet zmieścić tu główny stadion piłkarski dla pierwszej drużyny. Jednak takiego planu nigdy nie zrealizowano. Przez wiele lat istniała tylko mała zachodnia trybunka z pawilonem szatniowym.

Sytuacja zaczęła zmieniać się w XXI wieku. Do 2008 za południową bramką powstał główny budynek zaplecza sportowego, natomiast w 2009 – z racji awansu Sevilla Atletico do drugiej ligi – konieczne okazało się dostawienie dużych trybun tymczasowych. Najważniejsza zmiana przyszła jednak w latach 2016-2018, gdy powstała pierwsza duża trybuna żelbetowa – mieszcząca całe zaplecze zadaszona trybuna główna.

Co ciekawe, główne boisko nazywane było Campo del Viejo Nervión, a więc Boisko Starego Nervión. Nazwa nawiązywała do historycznego stadionu Sevilli z lat (1928-1958). Jednak w 2018 zapadła decyzja, że nowo otwarta główna trybuna otrzyma inny szyld, a stadion przemianowano tak, by honorował Jesusa Navasa, który od młodzika rozegrał ponad 450 meczów w barwach klubu.