Stadion Stali Stalowa Wola – opis stadionu historycznego

Pierwszy stalowowolski stadion stanął przy Hutniczej jako jeden z pierwszych budynków w mieście, oddzielając tereny przemysłowe od mieszkalnych. W wyjściowej konfiguracji nie miał trybun, jedynie boisko piłkarskie. Bieżnia i wały z trybunami (a później również murowano-stalowa trybuna główna na zachodzie) po latach i umożliwiały organizację meczów z widownią nawet 10-12 tysięcy.

Powołany przy Hucie Stalowa Wola klub piłkarski (najpierw KS, później Stal) rozgrywał swoje mecze od początku istnienia stadionu, docierając do drugiej ligi w 1973. Później przez 28 lat nieprzerwanie Stal grała tu swoje mecze na drugim lub pierwszym szczeblu rozgrywek, goszcząc największe polskie kluby. W meczach przeciwko Legii czy Wiśle Kraków w latach 1990. notowano tu widownie powyżej 10 tys. osób.

W 2011 roku ruszyła kompletna przebudowa obiektu. W pierwszym etapie otwarto nową trybunę wschodnią z zadaszeniem i masztami pod przyszłe lampy. Kolejne etapy nie ruszyły jednak zgodnie z planem, ponieważ miasto nie miało pieniędzy. Plan został odchudzony – pojemność docelowa spadła z 10 tys. miejsc do ok. 8 tysięcy. Później plany zredukowano do tylko dwóch trybun.

Ostatnia duża trybuna starego stadionu (zadaszona główna, po instalacji krzesełek mieszcząca 1248 osób) została zburzona pod koniec 2016 roku. Ten moment uznajemy za koniec starego obiektu - nawet jeśli maleńki fragment łuku z sektorem gości zachował sie do otwarcia nowej areny.