Stadion Lublinianki – opis stadionu

Stadion Lublinianki, jednego z najstarszych na lubelszczyźnie klubów sportowych, znajduje się we wschodniej części lubelskiej dzielnicy Wieniawa. Jest trzecim w historii klubu stadionem piłkarskim, jako arena zmagań Lublinianki zastąpił nieistniejące już obiekty przy ulicy Okopowej i Lipowej.

Pierwsze plany powstania stadionu pojawiły się w drugiej połowie lat 40. XX wieku. Miejscem budowy nowej areny sportowej było poniemieckie boisko powstałe w czasie drugiej wojny światowej na miejscu zburzonego podczas okupacji kirkutu i synagogi.     
W ramach czynu społecznego przy budowie stadionu pracowali uczniowie lubelskich szkół średnich i zawodowych, żołnierze i milicjanci. Kilkuletnia budowa została zwieńczona uroczystym otwarciem w 1951 roku.

W kolejnych latach stadion służył głównie jako miejsce rozgrywek klubu zarówno w drugiej jak i trzeciej lidze, a także organizacji imprez okolicznościowych. W 1981 roku spotkanie przewodniczącego Solidarności Lecha Wałęsy z mieszkańcami Lublina odbyło się właśnie na stadionie Lublinianki, mieszczącym wówczas ok. 9 tysięcy osób na widowni o kształcie nieregularnej podkowy.

W kolejnych latach stan techniczny obiektu uległ znacznemu pogorszeniu. Po raz ostatni mecze II ligi z udziałem Lublinianki odbyły się na stadionie w sezonie 1995/1996. Pięć lat później teren stadionu został wykupiony przez norweską grupę inwestycyjną, która planowała wyburzenie obiektu i przeznaczenie terenu pod budowę centrum handlowego. Plany te jednak nie doszły do skutku i w 2010 obiekt został przejęty przez lubelski MOSiR.

W 2017 roku rozpoczęła się gruntowna przebudowa wiekowego stadionu, wskutek której stare trybuny nasypowe zlikwidowano. Doraźnie obiekt posiada tylko widownię tymczasową.