Estadio de la Cerámica – opis stadionu

Villarreal to miasto zabudowane skrajnie gęsto, więc i nie dziwi, że stadion piłkarski El Madrigal wydaje się wciśnięty pomiędzy kamienice i jedynie zachodnia fasada jest odsłonięta. Już kiedy powstawał w 1923, było tu ciasno. Wtedy nazywał się jeszcze Campo del Villarreal, a oficjalnie nazwa El Madrigal zaczęła obowiązywać w 1925.

W 1952 odbyła się pierwsza modernizacja, w ramach której boisko urosło z 95x65m do rozmiaru bliskiego aktualnym normom (105x65, dziś 105x68m). W 1972 powstała nowa trybuna południowa, następnie zburzona w 1988, odbudowana rok później i znów zburzona przed ponownym otwarciem w 1999. W tym czasie przebudowę przeszła też północna trybuna, dziś pełniąca rolę głównej.

Od 1973 roku obiekt dysponuje oświetleniem meczowym, ale chyba najciekawsza jest sytuacja szatni, które w historii budynku były w czterech różnych miejscach! Na południowym wschodzie i zachodzie, na północnym wschodzie i wreszcie na północy, gdzie są aktualnie.

W XXI wieku stadion przeszedł serię modernizacji i jedną istotną przebudowę. W 2008-09 powstał górny poziom trybuny wschodniej, funkcjonujący jako sektor gości. Pod nim niewielkie prywatne loże. W 2017 zakończyła się z kolei istotna zmiana wizerunkowa, wskutek której obiekt został pokryty żółtymi płytami ceramicznymi i pozyskał sponsorów, promując lokalną branżę płytkarską.

Jak Estadio de la Cerámica prezentuje się na tle pozostałych stadionów ligi?