White Hart Lane – opis stadionu historycznego

Kiedy Tottenham przeprowadzał się tu latem 1899 roku, miał do dyspozycji boisko i przenośne trybuny dla ok. 2,5 tys. widzów. Jednak pierwszy mecz we wrześniu i tak obejrzał nadkomplet publiczności (ok. 5 tys. osób).

Popularność futbolu i samego klubu rosła mimo braku wielkich sukcesów niemal lawinowo. W ciągu pięciu lat stadion mieścił już 32 tysiące widzów, w tym ok. 500 osób na trybunie głównej, a resztę na częściowo zadaszonych trybunach z drewna i nasypów.

Ponieważ na początku XX wieku w projektowaniu stadionów następował przełom, jeden z jego autorów zajął się tym ważnym londyńskim stadionem. Archibald Leitch zaprojektował najpierw (1908) nową główną trybunę główną dla aż 11,3 tys. widzów, a później północną i południową (1925-1926). W tamtym momencie stadion mieścił już prawie 60 tys. widzów, w tym 40 tys. pod dachem. Wreszcie, Leitch stworzył tez ostatnią trybunę na wschodzie (1934), dzięki rozmiarom której stadion był w stanie osiągnąć szczyt swojej pojemności – ok. 75 tysięcy!

Później White Hart Lane (ta nazwa utarła się w okolicach 1909 roku) już nie rósł, za to poprawiał standard. W 1953 pojawiły się lampy oświetleniowe, a w latach 60. pierwsze krzesełka zainstalowano na północy i południu, powstał też narożnik północno-zachodni.

Wielka zmiana przyszła w 1980 roku, gdy zburzono całą główną trybunę zaprojektowaną przez Leitcha. Po 15 miesiącach (po czasie i z przekroczonym budżetem) oddano nową, z dwoma poziomami i trybunami na planie łuku zamiast prostych. Latem 1989 do aktualnego kształtu dostosowano wschodnią trybunę. Lata 90. to przede wszystkim wielkie zmiany za bramkami. Stare konstrukcje ustępowały miejsca nowym, już pod wysoko zawieszonym zadaszeniem. To właśnie za bramkami w latach 1995-1996 zawisły dwa charakterystyczne telebimy.

Znakiem rozpoznawczym stadionu od 1909 roku jest miedziany kogut, którego figurka udekorowała trybunę główną. Ptak spoglądał na zawodników Tottenhamu przez wiele lat z wyjątkiem okresu 1957-1958, po którym przeniesiono go na wschodnią trybunę.

Pierwotnie ze stadionu korzystał jedynie Tottenham, jednak po II wojnie światowej odbyły się tu też mecze piłkarskie w ramach Igrzysk Olimpijskich 1948. Później reprezentacja Anglii rozgrywała swoje mecze na WHL w trakcie budowy nowego Wembley, a grywały tu również zespoły młodzieżowe.

Choć mocno unowocześniony, stadion przestał wystarczać na początku XXI wieku i w 2007 powstał plan budowy nowego w tym samym miejscu. Po wielu opóźnieniach Tottenham zmienił architektów z KSS Group na Populous i zaczął prace ziemne wokół White Hart Lane jesienią 2014 roku.