Stadion Hutnika Warszawa – opis stadionu historycznego

Dawny stadion warszawskiego Hutnika został wybudowany w 1985 roku na potrzeby klubu, który do tej pory korzystał z boisk mieszczącej się niedaleko Akademii Wychowania Fizycznego.

Od czasu powstania stadion przy ul. Marymonckiej służył Hutnikowi jako arena spotkań domowych. W czasach największych sukcesów klubu (lata 80. i początek lat 90. XX wieku) odbywały się tu spotkania drugiej ligi.

Stadion został malowniczo usytuowany na skraju Lasu Bielańskiego. Ze wszystkich stron otaczały go wały, jednak tylko na zachodniej krzywej znajdowały się trybuny. Po drugiej stronie wał porastał roślinność. Na trybunach znajdowały się głównie stare ławki. Jedynie 550 miejsc siedzących to plastikowe krzesełka. Były także plany zabudowy drugiej strony wału trybunami, jednak nie doszły one do skutku. Obiekt nie posiadał sztucznego oświetlenia.

Od 2008 stadion był przez kilka lat powoli modernizowany. Prace były związane głównie ze zwiększaniem pojemności obiektu, ze względu na wymogi licencyjne (w 2011 roku Hutnik awansował do trzeciej ligi, co skutkowało koniecznością zwiększenia liczby miejsc siedzących do pięciuset).

Ze względu na różne pochodzenie stadionowych krzesełek (między innymi z nieistniejącego już Stadionu Wojska Polskiego) siedziska na trybunach były w różnych kolorach. Pośród wielu barw przeważały jednak te klubowe: pomarańczowy i czarny.

W latach 2019–2021 stadion, razem z całym otoczeniem, został kompletnie przebudowany. Wały starego obiektu zostały rozebrane, a na jego miejscu powstał zupełnie nowy, typowo piłkarski stadion z dwiema trybunami położonymi po obu stronach boiska. Pojemność nowego obiektu wynosi ponad 1300 widzów.