Estádio Boca do Lobo – opis stadionu

Tereny przy reprezentacyjnej alei Bento Gonçalvesa w ścisłym centrum Pelotas pierwotnie należały do klubu Internacional, który jednak w 1908 połączył się z innym zespołem, tworząc EC Pelotas. Wówczas powstała drewniana trybuna z dachem, mieszcząca ok. 800 osób.

Ponieważ stadion znajdował się u zbiegu istotnych ulic, które z lotu ptaka przypominały paszczę wilka, obiekt nazwano Boca do Lobo. Z biegiem lat zaczął też groźne miejsce przypominać atmosferą. W 1917 doszło do kompletnej przebudowy, wskutek której Pelotas otrzymało jeden z najlepszych stadionów w całej Brazylii. Zwarte trybuny zamknięte w ciasnym kwartale przyjmowały tu wielkie zespoły, jak reprezentacja Argentyny. Od 1948 r. stadion oferował również sztuczne oświetlenie.

Dzisiejszy kształt stadionu to skutek reform rozpoczętych w 1962 roku. Wtedy klub, będący właścicielem od 1944, otrzymał infrastrukturę dla piłkarzy i administracji. W 1977 doszło nowe oświetlenie, w 1988 południowa trybuna z dwoma piętrami lokali użytkowych na zapleczu. Trybuna północna doszła jako ostatnia, w 2002 roku.

Co ciekawe, żadna z trybun Boca do Lobo nie obejmuje swoim rozmiarem długości ani szerokości boiska. Stadion dzieli bowiem działkę z ponad 20 podmiotami komercyjnymi. W narożnikach na południowym wschodzie i północnym zachodzie są stacje benzynowe, a po drugiej przekątnej – restauracje.