Stadion Feijenoord – opis stadionu

Prace nad nowym stadionem dla rosnącego w siłę Feijenoordu ruszyły w 1935 roku. Współfinansowany z prywatnych pieniędzy miliardera van Beuningena obiekt okazał się przełomowy, bo później jego konstrukcja była wzorem dla wielu innych projektów, m. in. Camp Nou w Barcelonie. Prezes klubu Leen van Zandvliet podglądał najlepsze ówczesne rozwiązania w Londynie i Nowym Jorku i był zdeterminowany wprowadzić je w życie. Wizję wielkiego stadionu zrealizował Leendert van der Vlugt, który wpisał obiekt w nurt funkcjonalizmu, korzystając z tanich wtedy materiałów – betonu, stali i szkła.

Stadion był gotowy już w 1937 roku i mieścił imponującą liczbę 64 tys. widzów na dwupoziomowych trybunach bez powszechnych w tamtym czasie miejsc z ograniczoną widocznością. Niewiele brakło, a ten niezwykły obiekt znikłby podczas II wojny światowej, bo naziści planowali rozebrać go ze względu na ilość użytej stali, która była im niezbędna. Byłaby to ironia, ponieważ fundator stadionu dorobił się eksportując materiały z Niemiec podczas I wojny.

Mimo licznych modernizacji obiekt zachował swój kształt do dziś, bo maszty oświetleniowe (1958) stoją poza pierwotną bryłą, a dach (1994) uzupełnia ją bez naruszania formy trybun. Między innymi dlatego stał się oficjalnie jednym z zabytków Rotterdamu. Zresztą trudno się dziwić, skoro narodowa reprezentacja rozegrała tu ponad 150 meczów, do tego tutaj odbyło się Euro 2000, a także rekordowa liczba aż 10 finałów europejskich pucharów.