Stade de France – opis stadionu

Otwarty przez prezydenta Jacques’a Chiraca przy okazji meczu Francji z Hiszpanią obiekt jest największym stadionem Francji i rekordzistą w wielu kategoriach. To na nim od 1998 roku odbyły się największe mecze rugby w historii, a także największy mecz francuskich drużyn drugoligowych (ponad 48 tys. widzów na Red Star – St. Etienne, 1999). To także jedyny na świecie stadion, który gościł finały Mundialu i w futbolu (1998), i w rugby (1999).

Zaprojektowany przez znanych architektów Macary’ego i Zublenę stadion odznacza się przede wszystkim oryginalnym dachem, który ma symbolizować uniwersalność sportu. Jego konstrukcja waży aż 13 tys. ton, czyli tyle co półtora Wieży Eiffla. Zadaszenie jest płaskie i dzięki zaledwie 46 smukłym podporom zdaje się lewitować, zawieszone 46 metrów nad boiskiem.

Pod dachem znalazły się trybuny o zmiennej pojemności. Najniższy z trzech pierścieni jest ruchomy i umożliwia zmianę konfiguracji na piłkarską lub lekkoatletyczną. Cały proces rekonfiguracji trwa ok. 80 godzin. W pierwszej pojemność przekracza 81 tys. miejsc, a w drugiej 75 tys. Rekord wszystkich imprez na Stade de France należy jednak do koncertów, podczas których liczba widzów zbliża się nawet do 100 tys. osób.

Stadion jest własnością francuskiego ministerstwa sportu, które co roku dotuje go, by wynagrodzić brak klubu-gospodarza. Resztę budżetu obiekt gromadzi dzięki licznym imprezom – meczom futbolu i rugby, zawodom lekkoatletycznym i koncertom.

W 2006 Stade de France przeszedł pierwszą modernizację, w której otrzymał m. in. nowe telebimy. Kolejne prace są zaplanowane przed Euro 2016. Podczas tej imprezy SdF będzie gościć już trzeci wielki finał w swojej historii.