Paris La Défense Arena – opis stadionu

Nowy stadion dla klubu rugby Racing 92 był jednym z priorytetów właściciela, Jacquesa Lorenzettiego, dlatego w 2011 czołowe francuskie i zagraniczne pracownie wzięły udział w konkursie na koncepcję najbardziej wielofunkcyjnej areny w Europie. Miała otrzymać ruchomy dach i kilka konfiguracji widowni, by organizować imprezy dla od 10 do 40 tys. widzów, przy czym 32 tys. podczas meczów rugby.

Zwycięski projekt złożył wielki architekt Christian de Portzamparc, który zaproponował futurystyczną bryłę stadionu krytą szklano-kompozytowymi łuskami i przechodzącą na północy w biurowiec. Tę wizję udało się ostatecznie wprowadzić, choć w trakcie prac zarzucono rozsuwany dach na rzecz w pełni zamkniętej bryły.

W niezwykłej lokalizacji, w ramach kompleksu La Defense w podparyskim Nanterre, trzeba było zmieścić naprawdę wiele. Na powierzchni 28,6 tys. m² powstał stadion o trzech trybunach, a w miejscu czwartej stanęło 10 kondygnacji biur o łącznej powierzchni 31 tys. m². W biurowcu swoją siedzibę ma administracja publiczna departamentu Hauts-de-Seine.

Część sportowo-rozrywkowa oferuje w sumie ok. 63 tys. m² powierzchni użytkowej, w tym trzy piętra zaplecza trybun. Stadion, przy pojemności sportowej 32 tys. widzów, ma aż 95 prywatnych lóż. Cała widownia jest utrzymana w rzadkiej dla stadionów bardzo ciemnej kolorystyce, bliższej znacznie salom kinowym czy koncertowym.

Nic zresztą dziwnego, ponieważ boisko do rugby pojawia się tylko na mecze Racingu 92, a na co dzień obiekt funkcjonuje jako miejsce widowisk. Można wydzielić widownią w takie sposoby, że całkowita pojemność zaczyna się od 5 tys. miejsc, następnie sięga 10, 20, 32, a na największe koncerty aż 40 tysięcy osób. Właśnie takimi widowiskami były trzy koncerty otwarcia. Aż trzy, bowiem tyle biletów sprzedało się na występy the Rolling Stones w październiku 2017.

Gdy zapowiadano inwestycję w 2010 roku, miała ona potrwać 38 miesięcy (ostatecznie 46) pochłonąć ok. 250-300 mln €. Ostatecznie sięgnęła 353 mln € pomimo rezygnacji z rozsuwanego dachu, co jednak niekoniecznie zaskakuje, biorąc pod uwagę koszty budowy w Paryżu i rozmach inwestycji. Znajduje się tu jeden z najlepszych systemów nagłośnienia i jeden z największych telebimów w Europie – główny z kilku wielkich ekranów ma powierzchnię aż 2600 m² (obsługiwany przez 44 projektory HD).

Sama fasada kosztowała zresztą krocie. Tradycyjne okna zaplecza stadionu osłaniają bowiem trzy rzędy wysokich łusek wyprodukowanych w Czechach – za same łuski trzeba było zapłacić ponad 10 mln €! W sumie zainstalowano aż 600 takich konstrukcji, o trzech stopniach przezroczystości. Część jest szklana, część szklano-kompozytowa, a część lita, wykonana tylko z kompozytów. Efektownie podświetlane elementy ozdobne wieńczy finezyjna betonowa krawędź dachu.