Stade Bauer – opis stadionu

To chyba najbardziej istotny historycznie stadion piłkarski paryskiej aglomeracji, nawet jeśli dziś zapomniany. Powstał w 1909 roku i w latach 1911-1914 był de facto stadionem narodowym Francji, goszcząc wielkie mecze przeciwko Anglii czy Włochom. W tamtym okresie również gospodarze, zespół Red Star, byli istotnym ośrodkiem sportu w kraju. Choć mistrzostwa nigdy nie zdobyli, to w latach 1921-1942 aż pięciokrotnie zdobywali Puchar Francji.

Ich stadion formie przypominał i do dziś zresztą przypomina stare angielskie areny piłkarskie, ze zwartymi trybunami i blaszanym dachem na słupach zasłaniających boisko. Nazwa, również jak w Anglii, pochodzi od patrona pobliskiej ulicy, francuskiego opozycjonisty Jean-Claude’a Bauera.

Stadion osiągnął szczyt rozwoju w 1947 roku, gdy jego pojemność urosła do 23 tysięcy miejsc. Gdy po II wojnie światowej skończyły się tłuste lata dla „Czerwonej Gwiazdy”, również obiekt w kolejnych dekadach tracił. W 1975 powstała co prawda nowa trybuna północna, ale za to zamiast tej południowej stanął blok mieszkalny o charakterystycznym kształcie.

Na przełomie XX i XXI wieku zaczęło się robić dramatycznie. Najpierw burza zniszczyła część dachu w 1999, a później w 2006 z walącej się wschodniej trybuny trzeba było usunąć dach w ogóle. Sama trybuna nigdy już nie została w pełni dopuszczona do użytku, ograniczając swą funkcję do sektora gości na jednym końcu. Nic dziwnego, że po awansie do Ligue 2 w 2015 roku Red Star nie grał u siebie. Klub najpierw wyniósł się poza Paryż, a później przeniósł na Stade Jean Bouin.