Fisht Olympic Stadium – opis stadionu

Zanim powstała ostateczna koncepcja firmy Populous, rozważano dwa warianty – z lekkim i prawie płaskim dachem oraz z zewnętrzną pokrywą w formie zdobionego jajka Fabergé. Oba miały na celu przyjęcie Igrzysk Olimpijskich 2014, których organizację Soczi wygrało w 2007.

W końcu jednak zapadła decyzja o postawieniu stadionu z dachem dynamicznie wybijającym się ponad okolicę jak górski szczyt. Stąd też nazwa Fiszt, która nawiązuje do pobliskiej góry. Za obiema bramkami nie ma dachu, umożliwiając widzom oglądanie Morza Czarnego (na południe) i gór (północ) z jednego miejsca.

Konstrukcja ruszyła w 2009 roku, w miasteczku Adler ok. 20km na południe od Soczi. Podmokłe tereny wymagały długiego przygotowania, a w trakcie prac okazało się również, że cały park olimpijski powstaje na chronionym obszarze przyrodniczym bez zezwoleń. Ostatecznie inwestycja uzyskała je z opóźnieniem i budowę „zalegalizowano”.

Koszt stadionu wzrósł kilkanaście razy (!), od niespełna 50mln $ w 2006 roku do ponad 600 mln w 2013. Prace szły znacznie wolniej niż oczekiwano, dlatego obiektu nie otwarto w ogóle w poprzedzającym Igrzyska Olimpijskie, a dopiero parę dni przed wielkim otwarciem przeprowadzono niezbędne testy.

Ceremonia otwarcia Igrzysk odbyła się przy komplecie ok. 40 tysięcy widzów bez większych problemów i taką pojemność stadion zachował do zakończenia Igrzysk. Na czas imprezy stadion otrzymał tymczasowy dach nad przyszłym polem gry oraz hale na obu końcach, wymuszone organizacją wielkich ceremonii.

Przed Mistrzostwami Świata FIFA 2018 liczba miejsc wzrosła wydatnie dzięki zabudowaniu trybun za bramkami. Pojawiły się tam dodatkowe loże i powierzchnie użytkowe, a z myślą o Pucharze Konfederacji i MŚ 2018 również tymczasowe miejsca siedzące. Przebudowa pochłonęła ok. 4 mld rubli.