Stadion FOP Izmailovo – opis stadionu

Historia tego obiektu sięga wczesnych lat 1930, kiedy Rosjanie zaczęli opracowywać plany obronne dla Moskwy. W dzielnicy Izmailovo miał powstać ogromny stadion dla 129 tys. osób. Co ma wspólnego z obronnością? Pod nim zaplanowano ogromne bunkry z biurami dla Stalina i najważniejszych generałów. Mało tego, pod stadionem mogło się zmieścić ok. 150 czołgów, a bunkry zostały podłączone do tzw. „drugiego metra” – sieci tajnych, podziemnych tuneli, którymi mogły przemieszczać się władze i część wojsk.

Plany budowy zaczęto wdrażać w 1934 roku. Docelowo miały powstać trybuny o trzech poziomach – pierwszy na 36,8 tys. osób, drugi na 22 tys., a największy i najwyższy na 70,2 tys. widzów. Do 1939 udało się zbudować całą sieć pomieszczeń pod ziemią, ale przed wybuchem II wojny światowej nie powstał cały stadion. Ponieważ jego rola zeszła na drugi plan w obliczu działań wojennych, pozostał na lata, a ostatecznie aż do dziś w formie tylko jednej, dwupoziomowej trybuny. W czasie II wojny pod obiektem cały czas pracował sztab ok. 2 tys. ludzi, o czym nikt w okolicy nie wiedział – poruszali się wyłącznie pod ziemią.

Po modernizacji z 2009 mieści ona ok. 13 tys. widzów i jest domem Sportakademklubu, który po 2009 został zdegradowany z zaplecza Primer Ligi aż do rozgrywek amatorskich przez problemy finansowe. Ponieważ obiekt jest częścią rosyjskiego centralnego muzeum sił zbrojnych, można do dziś znaleźć na nim nawiązania do militarnej historii – np. ustawiony na jednym z sektorów samolot.