Stade Francis Le Basser – opis stadionu

Gdy powstawał w 1971 roku, był klasycznym stadionem piłkarsko-lekkoatletycznym. To zaczęło się zmieniać w 1978, ponieważ Stade Lavallois MFC awansowali wtedy do najwyższej ligi i gromadzili tłumy. Dosłownie, ponieważ rekordowa widownia meczu z St. Etienne z 1979 roku znacząco przekraczała nominalną pojemność stadionu.

Na południu obiekt posiada dużą trybunę główną, która w oryginale miała jeden z najbardziej niezwykłych dachów wśród stadionów świata. Niestety, konstrukcję trzeba było wymienić po zaledwie kilku latach z powodu jej wad – przeciekającej wody i niestabilności.

Trybuna pozostała do dziś, choć z nowym, częściowo przezroczystym zadaszeniem. Również do dziś zachowały się stare nasypy z miejscami stojącymi za każdą z bramek. Nie zachowała się za to bieżnia, która została usunięta w 2001 roku. Boisko przysunięto do trybuny głównej, a po drugiej stronie boiska znalazło się miejsce na nową, bardzo prostą trybunę zadaszoną. Była „ekonomiczna” na tyle, że jej stalowa konstrukcja po zaledwie dekadzie wymagała kompletnej wymiany z powodu korozji. W efekcie, przez jakiś czas w sezonie 2012/13 z trybuny został sam dach, zanim ustawiono nową konstrukcję pod nim!

Wiele z prac prowadzonych przez lata było wyłącznie doraźnych i mimo licznych zapowiedzi ze strony samorządu do dziś nie ma jasnego planu, jaka przyszłość czeka stadion.