Wbrew wielu oczekiwaniom, choć na pewno nie oczekiwaniom gospodarzy, Francja jest drugim finalistą Euro 2016! Dlatego zapraszamy na podróż po stadionach w Laval i Niort.

Oba dodane właśnie stadiony są starsze niż powinny i nie spełniają swojej funkcji najlepiej. Mimo to oba są domem dla francuskich drugoligowców. To już przedostatnia porcja nowych aren na Stadiony.net związana z Euro 2016. Francja w naszej bazie właśnie przekroczyła 60 stadionów. Kolejne, choć niekoniecznie z Francji, dodamy po finale w niedzielę!

 Stade Francis Le Basser, Laval

Gdy powstawał w 1971 roku, był klasycznym stadionem piłkarsko-lekkoatletycznym. To zaczęło się zmieniać w 1978, ponieważ Stade Lavallois MFC awansowali wtedy do najwyższej ligi i gromadzili tłumy. Dosłownie, ponieważ rekordowa widownia meczu z St. Etienne z 1979 roku znacząco przekraczała nominalną pojemność stadionu.

Na południu obiekt posiada dużą trybunę główną, która w oryginale miała jeden z najbardziej niezwykłych dachów wśród stadionów świata. Niestety, konstrukcję trzeba było wymienić po zaledwie kilku latach z powodu jej wad – przeciekającej wody i niestabilności.

Trybuna pozostała do dziś, choć z nowym, częściowo przezroczystym zadaszeniem. Również do dziś zachowały się stare nasypy z miejscami stojącymi za każdą z bramek. Nie zachowała się za to bieżnia, która została usunięta w 2001 roku.

Boisko przysunięto do trybuny głównej, a po drugiej stronie boiska znalazło się miejsce na nową, bardzo prostą trybunę zadaszoną. Była „ekonomiczna” na tyle, że jej stalowa konstrukcja po zaledwie dekadzie wymagała kompletnej wymiany z powodu korozji. W efekcie, przez jakiś czas w sezonie 2012/13 z trybuny został sam dach, zanim ustawiono nową konstrukcję pod nim!

Wiele z prac prowadzonych przez lata było wyłącznie doraźnych i mimo licznych zapowiedzi ze strony samorządu do dziś nie ma jasnego planu, jaka przyszłość czeka stadion.

 Stade René-Gaillard, Niort

Istniejący od 1974 roku stadion lekkoatletyczny w Niort jest wykorzystywany przez klub piłkarski Chamois Niortais, choć nie bez problemów. Zbudowany z jedną żelbetową trybuną i nasypami po drugiej stronie do dziś dysponuje właśnie taką infrastrukturą.

Co prawda w 2006 na wschodnich nasypach ustawiono doraźną trybunę z dachem, a na łukach sześć pojedynczych trybunek siedzących, ale wzrost pojemności nie przełożył się na poprawę standardu i wciąż planowana jest budowa nowego stadionu tylko dla piłkarzy. Koncepcja, zresztą stworzona przez uznanych architektów jeszcze w 2004 roku do dziś pozostała jednak na papierze.

Gdy go otwierano, stadion nosił romantyczną nazwę Venise Verte, czyli „Zielona Wenecja”. Do dziś to określenie funkcjonuje, choć oficjalnie patronem jest były burmistrz Niort René-Gaillard.