Stade Louis II – opis stadionu

W 1979 roku ówczesny książę Monako, Rainier III, podjął decyzję o utworzeniu na terenach odzyskanych z morza (w dokach Fontvieille, na południu Monako) ogromnego kompleksu sportowego, z którego korzystać mógłby każdy z mieszkańców tego maleńkiego państwa. W tym celu zebrano w Monte Carlo najlepszych paryskich architektów, którzy stworzyli projekt i rozpoczęli budowę nowoczesnej sportowej areny, wybudowanej w okolicy starożytnego stadionu księstwa. Przejęła ona swoją nazwę po poprzedniku, ufundowanym przez księcia Ludwika II.

Tym samym, w roku 1985 Rainier III osobiście dokonał otwarcia niezwykłej budowli, która po dziś dzień leży na szlaku wszystkich wycieczek po Księstwie Monako – Stade Louis II. Do wybudowania kompleksu zużyto 120 tys. metrów sześciennych betonu, 9 tys. ton stali oraz 2 tys. ton stali konstrukcyjnej.

Warto wspomnieć, że składa się on ze stadionu piłkarsko-lekkoatletycznego Stade Omnisport, hali z parkietem z litego drewna dębowego pod jego trybunami (można tam rozgrywać zawody koszykówki, siatkówki, piłki ręcznej, judo, szermierki, podnoszenia ciężarów, gimnastyki sportowej – trybuny mieszczą 2500 widzów), basenu olimpijskiego, 3 mniejszych pływalni, basenu imitującego wstrząsy podwodne dla nurków oraz 15 mniejszych hal sportowych – wszystko otwarte przez 365 dni w roku dla każdego mieszkańca.

Całość jest zgrabnie ukryta w nietypowej bryle stadionu, który przez wzgląd na małe rozmiary samego Księstwa, nie przypomina z zewnątrz obiektu sportowego. Budowla mieści jeszcze centrum handlowe, dwa muzea, wielofunkcyjną salę konferencyjną, biura klubu AS Monaco, siedziby urzędów oraz Międzynarodowego Uniwersytetu w Monaco (IUM).

Sam stadion oferuje 18 523 w większości zadaszone krzesełka, zapewniając widzom miejsca w 4 kategoriach: na trybunie honorowej (północ), trybunie Premieres (południe), strefach Secondes (narożniki) oraz na łukach, z których jeden oddawany jest przyjezdnym.

400-metrowa bieżnia lekkoatletyczna oraz podgrzewana murawa boiska, umieszczone zostały na płycie betonowej położonej 13 metrów powyżej poziomu morza. Tuż pod nią, na głębokości 8,35 metra, usytuowano podziemny 4-kondygnacyjny parking na 1320 miejsc. Umiejscowienie go w ten sposób, powoduje słaby rozwój trawy na murawie, stąd wymaga ona stałego doświetlania światłem imitującym te słoneczne. Najbardziej rozpoznawalnym elementem stadionu jest dziewięć łuków umieszczonych za południową bramką.

Stadion odgrywa dużą rolę w międzynarodowych turniejach sportowych. W roku 1986 rozegrano tutaj pierwszy mecz w pucharze Europy, w latach 1998 – 2012 regularnie gościł on najlepsze drużyny Starego Kontynentu w meczu o Superpuchar Europy. Odbywa się tutaj również dużo imprez lekkoatletycznych z rangi Mistrzostw Świata oraz koncertów i eventów.

W roku 2008 na stadionie zamontowano dwa ekrany LED o powierzchni 60 i 30 metrów kwadratowych. Dom AS Monaco posiada także całkowicie wymienione w roku 2002 oświetlenie nocne, pozwalające na dokładne, równomierne doświetlenie osobno toru lekkoatletycznego i boiska piłkarskiego oraz zapewniające tzw. ciepły start, czyli automatyczne włączenie w wypadku awarii zasilania, po jego naprawieniu. 31 maja 2004 roku w budynku sąsiadującym ze stadionem doszło do wybuchu, który uszkodził nieznacznie jego fasadę, jednak szkody nie wpłynęły na osłabienie konstrukcji.

Co ciekawe, Stade Louis II jako jedyny stadion na świecie może pomieścić 2/3 ludności swojego kraju.