Stadion am Zoo – opis stadionu

Długo by wyliczać, z czego znany jest stadion w niemieckim Wuppertal. Choć powstał w zaledwie pół roku, przez dekady był obiektem zainteresowania. Po otwarciu w 1924 roku zasłynął z toru kolarskiego wokół boiska, który uchodził za jeden z najszybszych nie tylko w Niemczech, ale i w Europie. W latach 30. przyjechał tu Adolf Hitler, którego wiec przyciągnął nieoficjalnie nawet 50 tys. widzów. Zresztą do 1980 odbyły się tu trzy wielkie wiece polityczne. Trafił się też mecz Niemiec z Luksemburgiem, wygrany 2:1 jeszcze w 1938 roku.

Po wojnie obiekt pozostawał jednym ze znaczących stadionów Zachodnich Niemiec. Wtedy uwidoczniła się rosnąc rola futbolu. Mecze Wuppertaler SV przyciągały coraz więcej widzów, osiągając rekordową piłkarską frekwencję w 1974 roku, kiedy mecz z Bayernem oglądało 38 tys. kibiców. To właśnie dla piłkarskich fanów zlikwidowano tor kolarski wokół boiska, choć jego pozostałość jest widoczna do dziś. Właśnie w 1974 naprzeciw trybuny głównej stworzono trybuny z części toru naprzeciw trybuny głównej. Te rzędy z zainstalowanymi później krzesełkami istnieją do dziś, tworząc bardzo nietypową trybunę.

W latach 90. XX wieku, gdy trybuna główna groziła zawaleniem, przyszła kolejna modernizacja. Za sumę 28 mln marek powstały nowe sektory, które jednak stworzono na zapleczu historycznego, chronionego prawnie budynku głównego. Znacząca część inwestycji poszła właśnie na to, by ocalić jeden z ważniejszych zabytków sportowych pierwszej połowy XX wieku. W latach 2005-2008 trybuny za bramkami również straciły swoje elementy toru i przybliżyły się do boiska. Wciąż są to jednak proste sektory stojące, usytuowane na zboczach.