Opis

Przygotowania

Kandydatura Austrii i Szwajcarii była drugą w historią złożoną przez dwa kraje, która uzyskała aprobatę UEFA. W procesie kwalifikacyjnym oba kraje zmierzyły się z wieloma innymi państwami chętnymi na organizację imprezy: Grecją i Turcją, Szkocją i Irlandią, Rosją (wycofana), Węgrami, Chorwacją i Bośnią, a także z pierwszym w historii zgłoszeniem czterech krajów – Danii, Norwegii, Szwecji i Finlandii.

W finałowym głosowaniu pozostały Grecja z Turcją, Węgry oraz przyszli gospodarze. Po pierwszym głosowaniu odrzucono grecko-tureckie zgłoszenie i walka rozstrzygnęła się między Węgrami a Austriakami i Szwajcarami. Co ciekawe, w walce o Euro 2004 Austria i Węgry startowały wspólnie.

Euro 2008 pod względem pojemności stadionów było bardzo skromne – tylko dwa z ośmiu znacząco przekroczyły 30 000 miejsc. To narodowy stadion Austrii w Wiedniu oraz St. Jakob Park w Bazylei. Na pierwszym z nich odbył się finał, a na drugim mecz otwarcia. Wiedeński Ernst-Happel-Stadion przeszedł tylko kosmetyczne zmiany modernizacyjne o wartości 14,9 mln €, a największy obiekt Szwajcarii za nieznacznie mniejszą kwotę otrzymał trzeci poziom trybun na północy, co pozwoliło mu (prawie) dobić do granicy 40 000 miejsc.

Pozostałe areny minimalnie mieściły się w granicy 31 000, czyli minimum wyznaczonego przez UEFA, by do dyspozycji kibiców było 30 000 miejsc. Mocną stroną austriacko-szwajcarskiej kandydatury były dwa nowe stadiony, które powstały w Szwajcarii w 2003 (Stade de Geneve) i 2005 roku (narodowy Stade de Suisse) – niezależnie od wielkiej imprezy piłkarskiej. Ciążył za to obiekt w Zurychu, ponieważ z pierwotnego planu budowy na stadionie Grasshoppers trzeba było się wycofać i w ostatniej chwili udało się zbudować nowy, lekkoatletyczny Letzigrund.

Austriacy poza Wiedniem postawili na „małe” stadiony. Obiekty w Salzburgu, Innsbrucku i Klagenfurcie wyposażono w dużą liczbę miejsc tymczasowych, co oznacza, że tylko w trakcie turnieju miały one mieścić znaczną liczbę widzów, a po nim stracić ok. 50-60% miejsc. Jednak projekt usuwalnych trybun wzbudził wiele kontrowersji. W Klagenfurcie mimo pierwotnych planów sektory na stalowych konstrukcjach pozostały, podobnie wymógł klub zasiedlający stadion w Salzburgu. Jedynie w Innsbrucku pojemność spadła, ale zamiast zarobić na sprzedaży trybun Austriacy musieli dopłacić za przetopienie ich w hucie stali.

Mecze

Grupa A

Grupa B

Grupa C

Grupa D

Ćwierćfinał

Półfinał

Finał

Frekwencja

• Średnio: 36 803
• Łącznie: 1 140 902