Estadio Azteca – opis stadionu

Budowa w podmiejskiej dzielnicy Santa Ursula ruszyła od wysadzania twardego podłoża w sierpniu 1962 roku. Do maja 1966 udało się zrealizować większość ogromnej żelbetowej konstrukcji, ale dach był gotowy dopiero w drugiej połowie 1967 roku. Od chwili ukończenia stadion przechodził jedynie kosmetyczne zmiany wizualne, dzięki czemu do dziś zachował formę nadaną przez architektów Vázqueza i Alzérregę.

Początkowa pojemność wynosiła ponad 107 tys. osób, jednak z czasem zmniejszyła się nieznacznie do poziomu 105 tys. miejsc, osiągając pułap 101 tys. po wymianie krzesełek w 2013 roku. Azteca ma też liczbę prywatnych lóż na imponującym poziomie 856, co czyni tutejszą strefę o wyższym standardzie jedną z największych na świecie. Rekordy frekwencji dla swoich dyscyplin ustanawiały tu mecze futbolu amerykańskiego (120 tys.) oraz boksu (132 247) – ten drugi jest też najwyższą widownią w historii stadionu.

Narodowy stadion Meksyku, choć nie ma długiej historii, należy do najważniejszych aren światowego sportu. Odbyły się tutaj dwa Mundiale (1970, 1986) i ich finały, a także wiele innych turniejów: Igrzyska Olimpijskie (1968), Igrzyska Panamerykańskie (1975), Puchar Konfederacji FIFA (1999) czy wreszcie niezliczone mecze reprezentacji Meksyku i aż sześciu czołowych klubów tego kraju, które przez lata były tu gospodarzami. Jedynym, który nieprzerwanie rozgrywa tu swoje mecze od 1966 roku jest Club América.

Do imprez sportowych trzeba doliczyć również liczne koncerty, w tym ogromny cykl pięciu występów Michaela Jacksona z 1993 roku, na które przyszło łącznie 550 tys. widzów. Pojawiały się tu też inne gwiazdy, a trybuny zapełnił także papież Jan Paweł II podczas pielgrzymki z 1999 roku.

Co ciekawe, stadion nie jest ani własnością publiczną, ani nie zarządza nim żaden związek sportowy. Azteca należy do koncernu medialnego Televisa, co zresztą doprowadziło do zmiany nazwy w 1997 na Estadio Guillermo Cañedo – ku czci zmarłego w tym czasie decydenta koncernu. Drugie dno tej sprawy to fakt, że konkurencyjny koncern nazywa się TV Azteca i stara nazwa nie była dla właściciela wygodna. Jednak decyzja została przyjęta bardzo źle i większość mieszkańców jej nie używała. Dlatego wielu nie zauważyło nawet, kiedy się z niej wycofano.