Estadio Morelos – opis stadionu

Prace nad nowym stadionem ruszyły w 1984 roku, gdy Morelia została wybrana jednym z miast-gospodarzy Mistrzostw Świata 1986. Niestety, jeszcze na etapie robót ziemnych pojawiły się problemy z gruntem i inwestycji nie dokończono, a miasto straciło swoją szansę.

Realizacja wielkiego planu ruszyła na nowo w 1988, kiedy grupa przedsiębiorców pozyskała finansowanie (w znacznej mierze ze sprzedaży lóż) i doprowadziła do powstania stadionu w półtora roku. Po ukończeniu obiekt przekazali władzom publicznym. Jego wyjściowa pojemność wynosiła ok. 45 tys., jednak już podczas inauguracji mogło na trybunach być nawet 52 tysiące. Jednak nawet z oficjalną pojemnością był największym stadionem piłkarskim w Meksyku poza miastami powyżej miliona mieszkańców.

Oficjalna nazwa honoruje bohatera meksykańskiej niepodległości, jednak z uwagi na długość rzadko słyszy się ją w całości (Estadio Generalísimo José María Morelos y Pavón).

Od początku miał jednopoziomowe trybuny za bramkami i aż czteropoziomowe, częściowo zadaszone wzdłuż boiska. Zmiany zaczęły zachodzić stosunkowo późno, bo dopiero w 2002, gdy zainstalowano oświetlenie. W 2004 pojawił się telebim, wymieniony na lepszy w 2010. W latach 2005-2008 zaczęły się poprawiać warunki bezpieczeństwa, natomiast generalny lifting przyszedł przy okazji organizacji Mistrzostw Świata U17 w 2011 roku, gdy otrzymał komplet krzesełek na wszystkich trybunach. Przy stadionie jest aktualnie ok. 4 tys. miejsc parkingowych.

Na co dzień stadionu używa zespół  Monarcas (wcześniej Atletico) Morelia, a drużyna narodowa Meksyku po raz pierwszy – i jak dotąd ostatni – zagrała tu w 2001, przegrywając z Bułgarią.