Stade Geoffroy Guichard – opis stadionu turniejowego

Mecze podczas Euro 2016

Średnia frekwencja: 38 753

Stadion przed Euro 2016

Historia jest długa, o czym informuje nas już patron obiektu – Geoffroy Guichard w 1930 roku kupił działkę pod stadion i postawił aktualny dom AS Saint-Etienne. „Aktualny” jest tu nieco na wyrost. Wtedy to był stadion lekkoatletyczny dla tysiąca widzów, a przez lata rozrósł się do wielkich rozmiarów, osiągając szczyt (48,3 tys.) w 1984 roku. Wraz ze zmianą układu na piłkarski stadion zasłynął atmosferę tworzoną na trybunach północnej i południowej, otrzymując przydomek Le Chaudron, czyli Kocioł.

Inwestycje na Euro

Gdy miasto znalazło się na liście gospodarzy, rozpisano konkurs na przebudowę stadionu. Nie do końca po myśli klubu, który chciał przeprowadzić się na nowy, zbudowany od podstaw. Decydowały jednak względy ekonomiczne – przebudowa miała pochłonąć niecałe 60 mln € (ostatecznie 70 mln), a całkiem nowy obiekt ok. 200.

Pojemność miała przejść granicę 40 tysięcy, jak w najlepszych latach areny. Nadrzędnym celem było jednak poprawienie przestarzałych części obiektu, w tym dachu z podporami zasłaniającymi boisko na trzech z czterech trybun. Najlepiej, zdaniem jury, zadanie spełnił pomysł zamknięcia widowni w zwartej bryle przy zachowaniu niezabudowanych narożników (ostatecznie dwa zabudowano).

Lokalizacja

„Chaudron” stoi na północy miasta, niedaleko innego punktu rozpoznawczego – hali Zenith. Stadion leży ok. 2km od centrum, więc jest dostępny dla pieszych (trzeba się liczyć z półgodzinnym spacerem), jest też obsługiwany przez linie autobusowe i tramwajowe. Zmotoryzowani mogą skorzystać z drogi A72 (obwodnica) biegnącej blisko obiektu.

Architektura

Zaprojektowany w Paryżu stadion nabrał dzięki przebudowie monumentalnego charakteru. Nieforemna bryła łącząca dach i nowe fasady w ciekawy sposób objęła istniejące trybuny i wchłonęła dach wschodniej trybuny (nad resztą powstał nowy). Stadion nabrał spójności, ale jednocześnie wciąż ma podział na cztery niezależne trybuny. W trakcie przebudowy powstała ogromna ilość przestrzeni do wykorzystania komercyjnego, ale też zwykłej infrastruktury sanitarno-cateringowej dla kibiców.

Trybuny

Wypadałoby powiedzieć, że „przede wszystkim” zachowano istniejące trybuny za bramkami, wciąż zwane przez miejscowych wirażami mimo braku bieżni od lat. W obu „młynach” zainstalowane są krzesełka z chowanymi oparciami, dzięki czemu kibice w meczach ligowych stoją cały czas, a mogą usiąść np. podczas Euro 2016. Nad dolnymi trybunami za bramkami powstały niewielkie górne balkony, dzięki czemu cały stadion ma dwa poziomy widowni. Powstały też nowe narożniki. Na czas Euro 2016 zapisano pojemność ok. 42 tys. miejsc.

Wykorzystanie po Euro

Pod względem widowni AS St.-Etienne należy do francuskiej czołówki właściwie niezależnie od wyników sportowych. Dlatego po przebudowie stadionu średnia frekwencja nie spadła jeszcze ani na pół sezonu poniżej 30 tysięcy widzów. Z tak liczną rzeszą fanów rentowność obiektu nie powinna być zagrożona.