Stadion FK Partizan – opis stadionu

Prace nad wznoszeniem nowego stadionu na wzgórzu Topčider ruszyły w 1948 roku. Wcześniej w tej lokalizacji, przy Humskiej, znajdował się stadion BSK (później BSK przeobraziło się w OFK Beograd). Pierwszy mecz rozegrano jeszcze w trakcie prac budowlanych, w październiku 1949. Oficjalne otwarcie miało miejsce w 1951.

Wysokie na 30 rzędów trybuny powstałe w układzie północny zachód – południowy wschód wyjściowo mieściły dwukrotnie więcej widzów niż poprzedni obiekt, ok. 50 tysięcy. Ponieważ obiekt był własnością wojska i przy wznoszeniu pracowali też żołnierze Jugosłowiańskiej Narodowej Armii, przez wiele lat – a wśród niektórych do dziś – stadion znany był jako Stadion JNA.

W 1957 po raz pierwszy uruchomiono tu elektroniczną tablicę świetlną, która przetrwała aż 55 lat (!), ustępując miejsca technologii LED dopiero w 2012 roku. Stadionowe oświetlenie ma dziś 1400 lux, a trybuny – mimo wielkich planów kompletnej przebudowy w 2006 roku – do dziś pozostają niemal niezmienione od otwarcia.

Od 1989 roku stadion jest własnością Partizana, po wykupieniu go od armii. Partizan od początku istnienia był głównym gospodarzem obiektu, jednak ten służył za dom również... Crvenej Zvzeździe przez cztery lata, zanim powstała nieopodal Marakana.