Chengdu Fenghuangshan Football Stadium – opis stadionu

Chengdu Fenghuangshan Football Stadium znajduje się w dzielnicy Jinniu, położonej w Chengdu, będącym stolicą prowincji Syczuan.

W czerwcu 2018 roku konsorcjum HKS i China State Construction Southwest Institute wygrało konkurs na projekt obiektu. Budowa 60-tysięcznika oficjalnie ruszyła 22 lutego 2019 roku, choć pierwsze roboty rozpoczęły się już 29 grudnia 2018. Stadion został zatwierdzony do użytku 31 marca 2021 roku.

Arena piłkarska, hala wielofunkcyjna (18 000 miejsc) i budynki o charakterze komercyjnym tworzą integralną całość, której architektura nawiązuje do wielowiekowej tradycji picia herbaty w Syczuanie. Bryłę stadionu można traktować jako filiżankę bez ucha, podwyższony plac wokół obiektu jako spodek, a halę jako przykrywkę. Całość była inspirowana zestawem do parzenia herbaty o nazwie Gaiwan.

Znajdująca się na północ od stadionu hala ma wysokość 54 m, a jej długość w kierunku północ-południe wynosi 183 m, natomiast szerokość w kierunku wschód-zachód osiąga 152 m. Stadion w najwyższym punkcie dochodzi do 60 m, a jego długość w kierunku północ-południe to 242 m. Z kolei szerokość areny piłkarskiej ze wschodu na zachód opiewa na 202 m.

Otwarta kopuła dachu stadionu składa się ze splotów linowych pokrytych membraną. Powierzchnia rozłożonej membrany to około 27 tys m2. Fasady hali i areny piłkarskiej to lekkie kurtyny metalowe o szarym kolorze z licznymi otworami.

Składają się z perforowanych paneli aluminiowych, których jest 8800 i zwykłych paneli z tegoż samego materiału o łącznej liczbie - 69 000. Całkowita powierzchnia ścian osłonowych wynosi 61 tys. m2. Nocą mogą być podświetlane w różnych kolorach.

Widownię obiektu podzielono na dwie kondygnacje, a między nimi znajduje się pas miejsc biznesowych (łącznie 65 lóż). Co ciekawe, na dole za bramką od południa zainstalowano mobilną trybunę o pojemności 3128 miejsc, która ma być wykorzystywana do organizacji eventów. Powyżej wisi telebim o wymiarach 13,1 x 6,57 m.

Kolorystyka krzesełek to mozaika z dominacją różnych odcieni żółci i koloru niebieskiego. Jak twierdzą architekci, efekt ten to „wiatr buszujący w pszenicy”. Nawierzchnia boiska piłkarskiego to w 95% trawa naturalna, a w 5% włókna syntetyczne.