Estadio José Amalfitani (El Fortín)
Pojemność | 49 540 |
---|---|
8 751 (Trybuna północna) | |
11 889 (Trybuna południowa) | |
14 700 (Trybuna wschodnia) | |
14 200 (Trybuna zachodnia) | |
20 325 (Miejsca siedzące) | |
315 (Miejsca dla VIP-ów) | |
141 (Miejsca dla prasy) | |
Kraj | Argentyna |
Miasto | Buenos Aires |
Kluby | CA Vélez Sarsfield |
Inauguracja | 11.04.1943 (Vélez - River Plate 2-2) |
Renowacje | 1947-1951, 1967-1968, 1969, 1974, 1977-1978, 2006 |
Projekt | Francisco Pérez, Ricardo Staricco, Rodolfo Bramante (1977-1978) |
Wykonawca | Siemens Argentina (1969), Bava, Seery, Lijmaer S. A., Bertoncini S. A., Philips Argentina (1977-1978) |
Adres | Av. Juan B. Justo 9200,City of Buenos Aires, Argentina |
Reklama
Estadio José Amalfitani – opis stadionu
Estadio José Amalfitani, znany również jako El Fortín, mieści się w dzielnicy Liniers na południowy zachód od portu lotniczego Jorge Newbery. Dojazd z lotniska zajmuje około 30 minut. Od północnej oraz wschodniej strony stadionu znajdują się dwa duże parkingi. W północne okolice obiektu dojeżdżają autobusy, a od południa - pociągi.
Trybuny północna i południowa są dwupoziomowe. Ta pierwsza pełni rolę trybuny głównej. Żadna z 4 trybun nie posiada zadaszenia. Stadion zarówno z zewnątrz jak i wewnątrz pomalowany jest w klubowe barwy. Oświetlenie murawy umieszczone jest na 4 filarach za linią trybun w narożnikach działki.
Inauguracja Estadio José Amalfitani odbyła się 11 kwietnia 1943 roku podczas towarzyskiego meczu pomiędzy Vélez a River Plate, zakończonego remisem 2-2. Początkowo stadion miał drewniane trybuny. W 1947 rozpoczęto przebudowę, podczas której stadion otrzymał cementowe trybuny (tylko w sektorze północnym pozostały deski). Prace zakończyły się cztery lata później. Ponowne otwarcie miało miejsce 22 kwietnia 1951 roku.
10 listopada 1968 stadion otrzymał nazwę José Amalfitani. W latach 1967-1968 powstała nowa trybuna od północy. Przylegając do trybun sąsiednich, całkowicie zamknęła murawę. Rok później stadion otrzymał bardzo zaawansowany system oświetlenia tamtych czasów, za który odpowiedzialny był Siemens Argentina. Lampy jodowo-kwarcowe usytuowano na czterech 45-metrowych masztach. Oświetlenie było na tyle skuteczne, że nie było konieczności jego modyfikowania, gdy rozpoczęto transmitować kolorowy obraz w telewizji.
W 1974 roku dokończono prace w sektorze północnym, zbudowano nowe toalety i pomieszczenia wewnętrzne (w tym sektor prasowy i lożę prezydencką Constantino del Esla). Kolejne zmiany przyszły w latach 1977-1978, południowa trybuna zyskała dodatkowe piętro, zamontowano nowe siedziska, powstały dwa parkingi (1 kryty i 1 odkryty), nowe wejście i wyjścia, szatnie oraz loże VIP. Przebudowa zwiększyła pojemność stadionu do 50 000. Stadion otrzymał również tablicę elektroniczną na trybunie wschodniej. Została ona wymieniona w 2006 roku na ekran LED wraz z nowym nagłośnieniem.
Na stadionie odbyło się wiele wydarzeń sportowych, muzycznych, politycznych i religijnych takich jak: Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej w 1978 roku, zjazd partii Justycjalistycznej w 1983 czy msza odprawiona przez papieża Jana Pawła II podczas jego drugiej (ostatniej) wizyty w Argentynie 10 kwietnia 1987 roku na oczach 55 000 wiernych. Stadion cały czas służy klubowi CA Vélez Sarsfield. 27 kwietnia 2013 roku odbył się tu nawet turniej bokserski oglądany przez ponad 40 000 widzów.
Reklama
Zdjęcia
-