Estadio Marcelo Bielsa – opis stadionu

Choć istnieje nieprzerwanie od 1911 roku, to już trzeci stadion w historii Newell's Old Boys. Pierwotnie klub funkcjonował na północnym wschodzie Rosario, później na zachodzie. Wreszcie w 1911 powstało boisko w centralnym parku i do dziś to najlepiej położony stadion w mieście. Ze względu na swą lokalizację otrzymał przydomek El Coloso del Parque, który funkcjonuje do dziś mimo wyboru głosami kibiców Marcelo A. Bielsy na patrona w 2009.

Po otwarciu w lipcu 1911 poza boiskiem była tylko drewniana trybuna, a całkowita liczba widzów była na poziomie 7 tysięcy. Po pierwszej rozbudowie w 1918 udało się osiągnąć pułap 10 tys. widzów, wciąż jednak z udziałem drewnianych konstrukcji. Pierwsza żelbetowa, w dodatku zadaszona trybuna pojawiła się w 1929 i istnieje do dziś – to zachodnia część stadionu.

Pozostałe dolne sektory w dzisiejszej formie zaczęły funkcjonować od 1973 roku. W latach 1990. klub dobudował do dwóch z nich charakterystyczne górne poziomy. Na południu i wschodzie powstały sektory o nietypowym kształcie, rosnące w kierunku środka boiska. Do dziś na południu gromadzą się najgłośniej dopingujący fani miejscowych, z kolei jednopoziomowa trybuna północna służy w części przyjezdnym.

Poza tradycyjnymi meczami Newell's Old Boys stadion był również współorganizatorem mistrzostw świata juniorów w piłce nożnej (2001) oraz rugby (2010).