King Abdullah Stadium – opis stadionu

Powstanie tego centrum sportowego przesądził królewski dekret z 2009 roku, na mocy którego Dżudda miała na nowo uczcić rolę sportu w społeczeństwie. Wstępne plany mówiły o stadionie dla 100 tysięcy widzów i wielu towarzyszących funkcjach. W 2011 roku zmodyfikowano jednak założenia bardzo znacząco i w projekcie zachował się jedynie główny stadion, już znacznie zmniejszony, a także hala widowiskowa dla 2 tysięcy widzów, stadion lekkoatletyczny, boiska treningowe i meczet.

Całość specjaliści z firmy Arup wpisali w plan ogromnego koła o powierzchni 3 milionów metrów kwadratowych. Lokalizacja przy dwóch najważniejszych trasach metropolii sprawia, że dojazd samochodowy jest optymalny, a wokół stadionu promieniście rozchodzi się 25 tysięcy miejsc parkingowych.

Sam obiekt nie powstał wzdłuż tradycyjnej osi północ-południe. Jego bryła została obrócona o ok. 45 stopni, by lepiej dostosować stadion do uwarunkowań klimatycznych – chronić widzów przed ostrym słońcem oraz zapewnić optymalną wentylację od strony Morza Czerwonego.

W warstwie symbolicznej stadion ma być klejnotem jaśniejącym na pustyni. Za dnia ma odcienie brązu, które mają nawiązywać do złotych piasków nadmorskiego miasta. Nocą wnętrze jest rozświetlane, a perforowana elewacja z geometrycznymi zdobieniami pozwala światłu „zalać” okolicę. Wewnątrz trybuny podzielono na trzy poziomy stałej widowni – bardzo zwarte, dzięki czemu dźwigary dachu chronią wszystkich widzów przy zasięgu 60 metrów.

Mimo imponujących rozmiarów budowa trwała zaledwie 14 miesięcy i stadion był gotowy na przełomie 2013 i 2014 roku. By osiągnąć to rekordowe tempo na budowie pracowało ok. 8 tysięcy pracowników na trzy zmiany. Do oficjalnego otwarcia doszło jednak z pewnym opóźnieniem, 1 maja 2014. Z imponującą oprawą artystyczną komplet widzów oglądał wówczas finał krajowego pucharu.