Bosuil Stadion – opis stadionu

Jak doszło do budowy nowego stadionu w Deurne?

Od 1908 Royal Antwerp FC, najstarszy klub w Belgii (założony w 1880), rozgrywał spotkania na swoim nowym obiekcie przy Broodstraat. Po zakończeniu I wojny światowej stadion ten stał się jednak zbyt mały jak na potrzeby klubu i zaczęto rozważać budowę nowego obiektu. Z uwagi na dużo atrakcyjniejsze ceny gruntu, zdecydowano się wykupić teren pod nowy stadion w Deurne (wówczas samodzielna gmina, od 1983 jest to część miasta Antwerpia).

Jak powstawał Bosuil Stadion?

Budowa stadionu rozpoczęła się 1 października 1922, a 1 listopada 1923 dokonano otwarcia nowej areny. Na inaugurację, przy pełnych trybunach, w meczu towarzyskim zmierzyły się reprezentacje Belgii i Anglii (2:2). Nowy stadion posiadał trybunę główną po stronie zachodniej, która mogła pomieścić 8 tys. widzów. Bieżnię z pozostałych stron otaczały trybuny oparte na wałach ziemnych – wzdłuż boiska znajdowało się 6 tys. miejsc siedzących, a trybuny za bramkami miały łącznie około 25 tys. miejsc stojących.

W obrębie stadionu powstały m.in. dwa boiska treningowe oraz korty tenisowe, a także parkingi. Na placu przed trybuną główną znalazł się długi staw, a cały teren otoczony był przez wysoki mur. Projekt stadionu został opracowany przez Gerarda De Riddera. W momencie powstania obiektu, teren wokół stadionu był opustoszały, ale już 7 lat później w promieniu 2 km znajdowało się 2600 lokali mieszkaniowych.

W 1936 trybuny ziemne zostały znacząco rozbudowane. Kolejna rozbudowa miała miejsce w 1956, a stadion osiągnął pojemność około 60 tys. widzów. Od 1961 stadion wyposażony był w sztuczne oświetlenie. Od lat 80. XX wieku pojemność trybun, z uwagi na zły stan techniczny, była ograniczana. W 1991 zlikwidowany został południowy łuk, a w jego miejsce wybudowano nową trybunę położoną tuż za linią końcową boiska, tzw. „Atrium Complex”, z dużą liczbą miejsc biznesowych.

Euro 2000 w Antwerpii?

Przed Euro 2000 pojawiły się plany przebudowy stadionu, by mógł on się stać jedną z aren turnieju, ale do ich realizacji ostatecznie nie doszło. W 2001 wybudowano jedynie nową trybunę za północną bramką, która powstała według planów areny na Euro, choć też w ograniczonym zakresie (bez drugiego piętra trybun).

Jak przebiegały ostatnie modernizacje na Bosuil Stadion?

W latach 2014–2015 wyremontowana została zachodnia trybuna główna z 1923. Pojemność stadionu, z uwagi na ograniczenia i instalację plastikowych krzesełek, wynosiła wówczas 12 975 widzów. Niedługo po remoncie głównej trybuny znów pojawiły się obiekcje i nie pozwolono na jej dalsze użytkowanie. Zdecydowano się wówczas na rozbiórkę i budowę zupełnie nowej trybuny głównej.

Budowę nowej trybuny głównej zrealizowano w okresie od czerwca do listopada 2017. W miejscu starej konstrukcji z 1923 powstała nowoczesna trybuna mieszcząca 5362 widzów i wyposażona w szerokie zaplecze. Jest ona w pełni zadaszona, a z zewnątrz posiada szklaną elewację, przywodzącą bardziej na myśl biurowiec, niż stadion piłkarski.

Po wybudowaniu nowej trybuny głównej postanowiono kontynuować przebudowę stadionu. W latach 2019–2021 powstała nowa trybuna za południową bramką. Otrzymała ona dwa poziomy widowni, z miejscami stojącymi w dolnej kondygnacji (jest ona przeznaczona dla najzagorzalszych kibiców) i podobnie jak trybuna zachodnia, została wyposażona w szerokie zaplecze oraz dach i zwieńczona szklaną elewacją. W planach jest także przebudowa trybun po stronie wschodniej i północnej.

Dlaczego stadion Royal Antwerp FC otrzymał przydomek „piekła Deurne”?

Stadion od samego początku jest domową areną klubu Royal Antwerp FC, który grając na tym obiekcie czterokrotnie zdobywał tytuł mistrza Belgii (1929, 1931, 1944, 1957) i wielokrotnie występował w europejskich pucharach. Na stadionie rozegrano też m.in. powtórzony finał Pucharu Zdobywców Pucharów w 1964 czy półfinał mistrzostw Europy w 1972.

Do lat 70. XX wieku regularnie na stadionie grywała także piłkarska reprezentacja Belgii, a zdecydowana większość spotkań Czerwonych Diabłów na tym obiekcie miała miejsce przeciwko reprezentacji Holandii. Spotkania z Holandią znane były z niezwykłej atmosfery, dzięki której obiekt zyskał przydomek „piekła Deurne”.