Estadio General Pablo Rojas – opis stadionu

Przez prawie 60 lat jeden z największych klubów Paragwaju nie miał domu, błąkając się po kilku lokalizacjach. Aż w 1970 udało się otworzyć ten obiekt, nazwany przez inicjatora projektu – generała Pablo Rojasa - wielkim kotłem („La Olla Monumental”). Rojas, pośmiertnie nagrodzony patronatem nad stadionem, ukuł tym samym przydomek funkcjonujący do dziś, nawet jeśli fani częściej mówią po prostu o La Olla.

W początkowym układzie z 1970 roku kocioł miał jeden zasadniczy mankament: dziurę w południowo-wschodnim łuku. Stał tam dom, którego właściciele przez wiele lat odmawiali sprzedaży gruntu. Dopiero w XXI wieku udało się ich przekonać i Cerro Porteño mogli zbudować brakujące sektory. W efekcie niedostatków przestrzennych stadion otrzymał nieregularny układ z niesymetryczną główną trybuną na zachodzie i łukami wygiętymi pod różnymi kątami za każdą z bramek.

W takiej formie przetrwał do 2015 roku, gdy ruszył projekt La Nueva Olla, czyli „Nowy Kocioł”. Powstał projekt ujednolicenia trybun w istniejącej już ziemnej niecce, a do tego nadbudowy drugiego poziomu na południu, wschodzie i północy. Zachodnia trybuna urosła za to o znaczną ilość powierzchni użytkowych, kilkadziesiąt lóż i zadaszenie, zyskując po raz pierwszy od 1970 regularny kształt.

Projekt uwzględniał częściową rozbiórkę istniejących trybun w niecce ziemnej, a także wkopanie boiska jeszcze głębiej. Ten krok miał nieco poprawić widoczność w nowym układzie, a jednocześnie pozwolił na stworzenie pierwszych w Paragwaju lóż na poziomie boiska, poniżej pierwszego rzędu trybun.

Choć wciąż nieforemny, stadion zyskał bardziej regularny kształt, a nowe najwyższe rzędy trybun są stromo nachylone i dają możliwość tworzenia gorącej atmosfery. Co ciekawe, klub zaoferował 40 kibicom z zorganizowanych grup możliwość pracy na budowie i chętnych nie brakowało. Byli zatrudnieni przez 18 miesięcy, wykonując prostsze prace.