Estadio ueno Defensores del Chaco
Pojemność | 42 345 |
---|---|
Kraj | Paragwaj |
Miasto | Asunción |
Kluby | - |
Inne nazwy | Estadio de Puerto Sajonia, Estadio de la Liga, Estadio Uruguay, Estadio Defensores del Chaco |
Inauguracja | 04.11.1917 |
Czas budowy | 1916–1917 |
Adres | Mayor José de Jesús Martínez 1393, Asuncion 1144 |
Reklama
Estadio Defensores del Chaco – opis stadionu
Jak doszło do powstania Estadio Defensores del Chaco?
Estadio Defensores del Chaco powstał z inicjatywy paragwajskiej ligi piłkarskiej (późniejszy paragwajski związek piłki nożnej), a o jego budowę szczególnie zabiegał Enrique Pinho, prezydent tej organizacji w latach 1913–1923. Pinho zyskał poparcie dla idei wśród przedstawicieli władz, a swój prywatny teren w dzielnicy Sajonia pod budowę stadionu przekazał w 1915 sam prezydent kraju, Eduardo Schaerer.
Kiedy zainaugurowano Estadio Defensores del Chaco?
Budowa ruszyła w lutym 1916. Stadion, z drewnianymi trybunami mogącymi pomieścić ok. 10 tys. widzów i boiskiem w orientacji wschód-zachód (obecnie pole gry obrócone jest o 90°), zainaugurowano 4 listopada 1917. Na otwarcie rozegrano na nowym stadionie mecz decydujący o mistrzostwie kraju, w którym Libertad pokonał drużynę Olimpia 1:0. Pierwszego gola na stadionie zdobył Rufino Gorostiaga.
Jak rozwijał się Estadio Defensores del Chaco?
Stadion początkowo znany był jako Estadio de Puerto Sajonia lub Estadio de la Liga. W 1924 Paragwaj miał organizować mistrzostwa Ameryki Południowej, ale ponieważ kraj nie był do tego przygotowany, organizację turnieju zgodził się przejąć Urugwaj. W tym samym roku reprezentacja Urugwaju wywalczyła również złote medale olimpijskie.
To wszystko sprawiło, że Urugwajczyków postanowiono w Paragwaju szczególnie uhonorować, a stadion na krótko nazwano Estadio Uruguay. Później jednak z powrotem używano głównie nazwy Estadio de Puerto Sajonia. Obiekt w tym okresie przeszedł także modernizację.
Podczas wojny o Chaco pomiędzy Paragwajem a Boliwią (1932–1935) stadion stał się punktem rekrutacyjnym i miejscem koncentracji wojsk. W późniejszym okresie wojny przetrzymywano na nim także boliwijskich jeńców. Stadion po tym okresie nie nadawał się do użytku, a jego naprawa trwała cztery lata. Obiekt ponownie zainaugurowano w sierpniu 1939.
W 1953 na turnieju w stolicy Peru, Limie, reprezentacja Paragwaju po raz pierwszy została mistrzem Ameryki Południowej. Dzięki pieniądzom zarobionym przez federację na tych mistrzostwach, w latach 1954–1956 dokonano modernizacji stadionu. Powstała wówczas nowa, betonowa trybuna na zachodzie, nazwana na cześć zwycięskiej drużyny „Campeones de Lima”, a boisko obrócono do obecnej konfiguracji północ-południe.
W latach 60. XX wieku powstała koncepcja rozbudowy stadionu do formy, jaką z grubsza posiada on obecnie. Na przełomie lat 60. i 70. rozbudowywano trybuny na północy, wschodzie i południu – w ten sposób powstała „podkowa”, która odseparowana jest od trybuny zachodniej. Jedynym elementem projektu, który nie został zrealizowany, był dach na trybunie zachodniej.
W październiku 1967, przy okazji meczu Paragwaju z Argentyną (1:1), zainaugurowano na stadionie sztuczne oświetlenie. W 1974 obiekt nazwano imieniem obrońców Chaco z wojny z Boliwią (Estadio Defensores del Chaco). W latach 80. i 90. obiekt przechodził kolejne remonty. Po instalacji plastikowych krzesełek pojemność została zredukowana z 50 tys. do 37 tys. widzów.
W 2006, w stulecie paragwajskiej federacji piłkarskiej, na stadionie otwarto muzeum paragwajskiej piłki.
1 lutego 2009 na stadionie miał miejsce wypadek. Fragment rampy prowadzącej na trybunę główną, na którym znajdowało się siedmiu funkcjonariuszy policji, zawalił się, powodując upadek z wysokości 7 m i śmierć dwóch policjantów.
W 2015 rozbudowano dolne fragmenty trybun po stronie północnej, wschodniej i południowej. W dolnej części wschodniej trybuny powstało wówczas dodatkowe, wąskie piętro, znane jako „Albirroja Vip”. Pojemność stadionu wzrosła wówczas do ponad 42 tys. widzów. W 2021 przeprowadzono szereg remontów mających za zadanie unowocześnienie areny, m.in. odnowiono wnętrza i loże VIP, zainstalowano nowe krzesełka oraz reflektory LED.
W 2023, dzięki umowie sponsorskiej z bankiem ueno, zmieniono nazwę stadionu na Estadio ueno Defensores del Chaco.
Jaka będzie przyszłość Estadio Defensores del Chaco?
11 października 2023 FIFA ogłosiła, że gospodarzami Mistrzostw Świata 2030 będą Hiszpania, Portugalia oraz Maroko. W związku z jubileuszem 100-lecia mundiali uczyniono także gest w stronę Urugwaju, Argentyny i Paragwaju, w których na początku mistrzostw odbędzie się po jednym spotkaniu turnieju.
Pod koniec lipca 2024, przy okazji publikacji oferty Hiszpanii, Portugalii i Maroka oraz Urugwaju, Argentyny i Paragwaju na organizację Mistrzostw Świata 2030 (tzw. „bid book”), zaprezentowano propozycje dotyczące stadionu w Paragwaju, na którym miałby się odbyć jeden mecz mundialu.
W ofercie zaprezentowano dwie koncepcje. Jedną z propozycji jest gruntowna modernizacja Estadio Defensores del Chaco. Jako alternatywę przedstawiono ideę budowy zupełnie nowego stadionu narodowego.
W razie, gdyby zdecydowano się na modernizację Estadio Defensores del Chaco, podtrzymana zostanie długoletnia tradycja stadionu, który przez kolejne lata gościć będzie jedne z najważniejszych wydarzeń sportowych jakie mają miejsce w Paragwaju.
Projekt modernizacji Estadio Defensores del Chaco można zobaczyć na osobnej podstronie
Jakie wydarzenia odbywają się na Estadio Defensores del Chaco?
Obiekt należy do paragwajskiego związku piłki nożnej i choć nie posiada stałego gospodarza, często odbywają się na nim spotkania ligowe, w tym słynne derby pomiędzy Cerro Porteño i Club Olimpia. Na stadionie zazwyczaj występuje reprezentacja Paragwaju, a obiekt pełni rolę najważniejszego stadionu w kraju i jest de facto stadionem narodowym.
W Paragwaju tylko raz rozegrano turniej Copa América, w 1999. Estadio Defensores del Chaco, jako jedna z pięciu aren tych zawodów, naturalnie pełnił rolę najważniejszego obiektu, na którym rozegrano m.in. finał turnieju.
W Paragwaju rozgrywano także mecze Copa América w latach 1975, 1979 i 1983, kiedy turniej nie miał gospodarza. Mecze reprezentacji Paragwaju odbywały się wówczas na Estadio Defensores del Chaco, wliczając pierwsze spotkanie finałowego dwumeczu w 1979, kiedy zespół Paragwaju po raz drugi sięgnął po tytuł.
Stadion jest często wykorzystywany przez paragwajskie kluby w rozgrywkach międzynarodowych. Na obiekcie wielokrotnie odbywały się spotkania finałowe Copa Libertadores, kiedy w finale rozgrywano dwumecz.
2 marca 1980 na Estadio Defensores del Chaco odbyło się rewanżowe spotkanie dwumeczu o Puchar Interkontynentalny, w którym Club Olimpia pokonał szwedzkie Malmö FF i zdobył to trofeum.
Na stadionie odbywały się także spotkania młodzieżowych mistrzostw Ameryki Południowej. Obiekt gościł też szereg wydarzeń politycznych i kulturalnych (koncerty).
Jak wygląda Estadio Defensores del Chaco?
Stadion jest obiektem piłkarskim, a boisko znajduje się w orientacji północ-południe. Trybuna zachodnia jest odseparowana od pozostałych, które tworzą „podkowę” otaczającą pole gry od północy, wschodu i południa. W narożnikach stoją cztery maszty oświetleniowe.
Trybuny są łagodnie wyprofilowane i jednopoziomowe, jedynie po stronie wschodniej dodatkowo znajduje się skromna dolna kondygnacja (tzw. „Albirroja Vip”). Widownię wyposażono w plastikowe krzesełka w barwach flagi narodowej. Pojemność stadionu wynosi 42 354 widzów. Trybuna główna w górnej części posiada przeszklone loże i skąpe zadaszenie.
Na stadionie działa muzeum paragwajskiej piłki, do którego wstęp jest bezpłatny. Obiekt znajduje się w dzielnicy Sajonia, pośród gęstej zabudowy miejskiej stolicy Paragwaju, Asunción.
Reklama
Zdjęcia
-