Kalyon Stadyumu – opis stadionu

Pola uprawne – właśnie to znajdowało się w miejscu stadionu jeszcze wiosną 2013 roku. Ale jednocześnie zaledwie kilkadziesiąt i kilkaset metrów obok (odpowiednio) biegły już tory kolejowe i autostrada, dając świetny potencjał na dowiezienie widzów na trybuny w przyszłości.

A ponieważ w całej Turcji trwa wyprowadzanie stadionów poza centra miast, nie dziwi też „wyrzucenie” Gaziantepsporu o 6 km na północ od ich stareńkiego, 42-letniego Kamil Ocak Stadyumu. nowa lokalizacja oferuje ponad 158 tys. m² powierzchni na arenę i parkingi (ok. 1360 miejsc postojowych).

Zaprojektowany w 2012 roku nowy stadion na północnych przedmieściach Gaziantepu wszedł w fazę wykonawstwa po wyborze konsorcjum firm budowlanych May i Egemen Inşaat. Przygotowania na placu budowy zaczęły się w maju 2013, a właściwa budowa z końcem sierpnia.

Pierwotnie na realizację miały wystarczyć dwa lata, ale ten okres okazał się dalece niewystarczający. Konstrukcyjnie prace wydawały się iść zgodnie z planem. Do 2015 roku powstała monolityczna konstrukcja żelbetowa (kolejno: zachodnia, południowa, wschodnia i północna trybuna), a przed końcem 2015 cały obiekt był konstrukcyjnie gotowy.

Jednak później prace instalacyjne i wykończeniowe zajęły aż rok, umożliwiając inaugurację dopiero na starcie 2017. Inaugurację bolesną, ponieważ przy zapełnionych w niespełna jednej trzeciej trybunach i z porażką Gaziantepsporu 0:3 z Antalyasporem.

Widownia została zaplanowana dla ok. 36 tys. widzów z możliwością powiększenia, ale układ widowni wydaje się zupełnie standardowy w porównaniu do pomysłu na zewnętrzną kompozycję stadionu.

Bryła – prosta i z użyciem znanych już elementów. Lekka stalowa konstrukcja pokryta membraną… i tu zaczyna się ciekawie. Właśnie na membranę nałożono kolejny szkielet, tym razem pokryty kompozytami w barwach czarnej z jednej strony i czerwonej z drugiej (barwy Gaziantepsporu) dają wrażenie zmiany barwy wraz z przemieszczaniem się przechodnia obok stadionu. Prosty, ale interesująco wykorzystany element.