Stadion Poljud – opis stadionu

Budowa stadionu w zachodniej dzielnicy Poljud zakończyła się w 1979, kiedy Split gościł Igrzyska Śródziemnomorskie. Z tego powodu obiekt wyposażono w rozległą infrastrukturę treningową nie tylko dla futbolu i lekkoatletyki, ale również dla innych dyscyplin. Otwarcia dokonał sam Josep Broz Tito.

Projekt był w swoim czasie unikalny i doczekał się naśladowców. Chorwacki architekt Boris Magaš stworzył jednopoziomową widownię o 54 rzędach wzdłuż boiska i 27 na końcach. Trybuny zachodnią i wschodnią przekrył lekki dach oparty na 215-metrowych łukach. Mimo że był to w chwili budowy największy w swoim rodzaju dach na świecie, konstrukcja jest bardzo lekka - waży zaledwie 680 ton.

Wyjściowa pojemność została ustalona na poziomie 50 tysięcy widzów, wliczając miejsca stojące na odkrytych sektorach za bramkami. Rekordową widownię odnotowano tu podczas „derbów Chorwacji” w 1982, kiedy według doniesień było obecnych ok. 65 tys. kibiców. Wraz z instalacją krzesełek liczba ta zaczęła jednak spadać i w latach 1990. splicki stadion mieścił już tylko ok .35 tysięcy osób.

Poza Hajdukiem niektóre swoje mecze rozgrywa tu również reprezentacja Chorwacji, choć są to głównie spotkania towarzyskie. Dotąd jedynie dwukrotnie stadion zapełnił się w meczach kadry narodowej, w 1995 przeciwko Włochom i w 1997 przeciwko Danii.

Stadion był częścią zgłoszenia Chorwacji i Węgier do organizacji Euro 2012. Miał przy okazji turnieju otrzymać gruntowny lifting i zmienioną konstrukcję dachu, kryjącego wszystkie miejsca i część boiska. Imprezę ostatecznie zorganizowały jednak Polska i Ukraina.

W 2015 roku obiekt został wpisany na listę chorwackich dóbr kultury.